Mrnjavčevići – razlika između verzija

 

== Istorija ==

Nakon smrti cara Dušana, Vukašin Mrnjavčević izbio je u red najznačajnije srpske vlastele, a zatim oblasnih gospodara. Dobivši prethodno za kratko despotsku titulu, on je 1365. godine krunisan za kralja i postao savladar [[Car Uroš|cara Uroša]]. Krunisanje je obavio pratrijarh Sava -{IV}- uz blagoslov carice Jelene i njenog sina Uroša. Verovatno je još tada za mladog kralja proglašen najstariji Vukašinov sin [[Marko Kraljević|Marko]]. Ovaj čin je izazvao nezadovoljstvo ostale vlastele, jer je time bila ugrožena dinastija Nemanjića, a favorizovana nova dinastija Mrnjavčevića. Legalnost proglašenja za kralja potvrđuje i kovanje zajedničkog novca u kovnici cara Uroša, kao i fresko-portreti u crkvi Sv. Nikole u manastiru Psači, gde su predstavljeni zajedno. Vukašin je sa careve leve strane, što je uobičajena poza u prikazivanju savladara.

 

S druge strane, Uglješa je bio oženjen Jelenom (kasnije monahinja [[Jefimija]]), ćerkom kesara Vojihne, gospodara Drame. Sa titulom velikog vojvode, on je zajedno sa tastom zagospodario čitavim krajem na granici Romanije. Iako se nije sretao među dvoranima carice i monahinje Jelene-Jelisavete na dvoru u [[Ser (grad)|Seru]], ona ga je nazivala voljenim nećakom preuzvišene despine Srbije. Sve te rodbinske veze su uticale da on veoma brzo postane vodeća ličnost Serske države, tada već osamostaljene velike oblasti. 1365. godine Uglješa je od carice Jelene preuzeo vlast u Seru, sa titulom despota, koju je upravo u to vreme dobio od cara Uroša. Serska oblast imala je veliki ekonomski i politički značaj, a u njenom sastavu bilo je i poluostrvo [[Halkidiki]] sa [[Sveta gora|Svetom gorom]].

 

 

== Grb Mrnjavčevića ==