Grgur Branković – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m (Script) File renamed: File:Grgur Esfigmen.jpg → File:Grgur Branković, Esphigmenou charter (1429).jpg correctness |
mNema sažetka izmjene |
||
Red 7:
| država_rođenja =
| datum_smrti = [[16. 10.|16. oktobar]] [[1459]].
| mesto_smrti = [[
| država_smrti =
| sahranjen =
Red 22:
'''Grgur Branković''' je najstariji sin [[Đurađ Branković|Đurađa Brankovića]] rođen [[1416]]. ili [[1417]]. godine. Pošto je brat Todor ([[1415]]-[[1428]].) umro godinu dana posle Đurđevog stupanja na presto, smatran je prestolonaslednikom.
Po dolasku na vlast Đurađ je potpisao sa [[Osmansko Carstvo|Turcima]] vazalni ugovor po kome je dao neke već od turaka osvojene teritorije i plaćao [[harač]] Turcima kao i njegov ujak [[Stefan Lazarević]] a Grgur je bio obavezan da komanduje odredima koji pomažu Turke u pohodima. Posle pohoda na [[Solun]] [[1430]]. godine Grgur se u boju istakao i bio posebno nagrađen od sultana [[Murat II|Murata II]]. U to vreme Turci su pomogli Đurđu i zajedno sa Grgurom povratili izgubljene teritorije u [[Zeta (država)|Zeti]] koje je uzurpirao dalji rođak Balšića Stefan Maramonte.
Turski napad na srpsku prestonicu [[Smederevo]] počeo je [[1439]]. godine. Muratu II je dosadilo da Đurađ sve vreme sedi na dve stolice – ugarskoj i turskoj. Grgurova brat [[Stefan Branković|Stefan]] bio je zadržan u Turskoj kao talac, sestra [[sultanija Mara (Branković)|Mara]] je bila u Muratovom haremu a majka, otac i najmlađi brat Lazar krenuli su u bekstvo u Ugarsku. Grgur je sa narodom branio [[Smederevo]] uz pomoć svog ujaka Tome Kantakuzen. Posle tri meseca borbe utvrđeni grad je pao zbog nedostatka namirnica i Grgur se predao Turcima. Dobio je kao vazal veći deo zemlje koji je posedovao njegov deda [[Vuk Branković]]. Da ovo nije vazalstvo već sužanjstvo Turci su brzo pokazali jer su ga odveli u zatočeništvu kod brata [[Stefan Branković|Stefana]] koji je u Turskoj bio još od Marine „udaje“.
| |||
.jpg){kind=link}