Justinijan I – razlika između verzija

Na [[Balkan]]u se još od kraja [[4. vijek|IV]] veka pojavila nova opasnost: [[Slaveni|Sloveni]], nastanjeni između [[Baltik]]a, [[Visle]], močvara Pripeti i [[Karpati|Karpata]], pod stalnim pritiskom zavojevača iz [[Azija|Azije]], podelili su se u tri grane i započeli, da se šire u više pravaca. [[Zapadni Slaveni]] zauzimaju, između Elbe i srednjeg toka [[Dunav]]a teritorije koje su napustili [[Germani]]. [[Istočni Slaveni]] — po rečima historičara ''Jordanesa'' — verovatno su u [[6. vijek|VI]] veku obrazovali, između Dnjestra i Dona, kraljevinu [[Anti|Anta]]. Od njihovih plemena [[Varjazi|Varjaga]] ([[Rusi|Rusa]]), dva veka kasnije nastaće [[Rusija]]. [[Južni Slaveni]] se pojavljuju na donjem Dunavu krajem vladavine cara Anastasija. Pod Justinijanom oni u nekoliko mahova (svake godine od 548. do 551) prelaze nezaštićenu granicu i upadaju sve do [[Solun]]a i [[Istanbul|Konstatinopolisa]]. U isto vreme druge grupacije stižu do [[Jadran]]a ([[536]]). Plemena nastanjena između donjeg Dunava i Solunskog zaliva potpadaju pod vlast [[Huni|Huna Kutrigura]] ili [[Bugari|Bugara]], čije ime primaju. Ovi pustoše [[Trakija|Trakiju]], [[Ilirik]]um, Grčku do samih prilaza [[Istanbul|Konstatinopolisu]] ([[538]], [[540]], [[558]]).