Verzija na datum 20 februar 2018 u 12:59 uredi Zavičajac (razgovor \| doprinos) Autopatroleri, Patrolci, Vraćači 12.289 izmena Nema sažetka izmjene ← Starija izmjena		Verzija na datum 21 februar 2018 u 21:07 uredi poništi Zavičajac (razgovor \| doprinos) Autopatroleri, Patrolci, Vraćači 12.289 izmena →‎Biografija Novija izmjena →
Red 24: Sredinom avgusta 1941. primljen je u članstvo [[KPJ\|Komunističke partije Jugoslavije]] i izabran za komandira desetine u Trećoj četi partizanskog bataljona „Sloboda“. Već u prvim akcijama ispoljio je smjelost i odlučnost. Sredinom oktobra 1941. postao je komandir [[Drinić]]kog voda sa kojim je izvodio akcije u Podgrmeču. Kada je Drinićki vod u februaru 1942. godine ušao u sastav Prve čete [[~~Krajiški~~Prvi ~~proleterski~~krajiški ~~bataljon~~partizanski odred\|~~Krajiškog~~Prvog krajiškog partizanskog ~~bataljona~~odreda]], Vlado je postao zamjenik komandira čete, a kasnije i komandir čete. Ubrzo potom postao je zamjenik komandanta bataljona. Istakao se u jurišu na [[Sile Osovine\|Italijane]] u selu [[Kolunić]], maja 1942. godine. Krajem maja 1942. godine postao je komandant jednog Udarnog bataljona u sastavu [[Peti krajiški partizanski ~~odreda~~odred\|Petog krajiškog partizanskog odreda]]. Pod njegovim rukovodstvom, bataljon je izvršio niz uspješnih akcija na prostoru Janja, [[Kupres]]a i [[Glamoč]]a. Kada je sredinom avgusta 1942. godine formirana [[Treća krajiška proleterska udarna brigada]], Blado je postao zamjenik komandanta brigade. U vrijeme borbi kod sela Miostra zajedno sa kurirom razoružao je 12 domobrana. U borbama za oslobođenje [[Prozor]]a, u zimu 1943. godine, zajedno sa Milanom Bosnićem, razoružao je vod [[Sile osovine\|Italijana]]. [[Treća krajiška proleterska udarna brigada]] učestvovala je u [[Bitka na Neretvi\|bici na Neretvi]] i [[Bitka na Sutjesci\|Sutjesci]]. Posle proboja iz doline reke Sutjeske, kratko je bio komandat [[Sedma krajiška brigada\|Sedme krajiške udarne brigade]]. === Komandant brigade === Sredinom avgusta 1943. godine Vlado Bajić je postao komandant Treće krajiške udarne brigade. Brigada je pod komandom Bajića, u drugoj polovini avgusta 1943. oslobodila [[Donji Vakuf]] [[Turbe]] i [[Bugojno]]. Red 44: Posle rata, Bajić je bio na visokim vojno političkim dužnostima: komandant divizije, načelnik štaba i komandant korpusa, pomoćnik komandanta armije za političko-pravne poslove i komandant armijske oblasti. Završio je Vojnu akademiju „Vorošilov“ i Višu vojnu akademiju JNA. Penzionisan je u činu general-pukovnika. Bio je član Predsedništva Saveznog odbora SUBNOR-a od 1965. do 1969. i član Konferencije SKJ od 1969. godine. Umro je 23. juna 2004. godine u [[Beograd]]u i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju. == Literatura == * [http://www.znaci.net/00001/31.htm Treća krajiška brigada - zbornik sjećanja] (knjiga prva, knjiga druga), Beograd 1969. godina

Vlado Bajić – razlika između verzija