Veljko Vlahović – razlika između verzija

Stupajući na studije mašinstva na Tehničkom fakultetu u Beogradu, po prirodi sistematičan, radan i uporan, ubrzo je postao jedan od istaknutijih boraca i rukovodilaca naprednog studentskog pokreta u Beogradu. U [[Savez komunističke omladine Jugoslavije|SKOJ]] je primljen [[1933]], a u [[Komunistička partija Jugoslavije|KPJ]] [[1935]]. godine, kao već istaknuti studentski aktivist.

 

 

Sredinom [[1930-e|tridesetih godina]], studenti [[Univerzitet u Beogradu|Beogradskog univerziteta]] bili su pokretači i organizatori brojnih političkih akcija u gradu i na Univerzitetu. Vlahović je već tada bio jedan od istaknutih organizatora i rukovodilaca borbe beogradskih studenata za autonomiju Univerziteta, slobodu nauke i kulture, protiv nacionalističkih udruženja i policijske strahovlade, za demokratske slobode i društveni napredak zemlje. Bio je član od osnivanja, a od [[1935]] do jula [[1936]]. godine, i predsednik Akcionog odbora stručnih studentskih udruženja na Beogradskom univerzitetu, i jedan od najistaknutijih organizatora i rukovodilaca velikih studentskih štrajkova (februara [[1935]]. i [[4. 4.|4. aprila]] [[1936]]) u Beogradu. Zbog toga je hapšen i interniran u koncentracioni logor u [[Višegrad]]u ([[14. 2.|14. februara]] do [[20. 3.|20. marta]] [[1935]]) i isključen s Univerziteta za [[1935]]/[[1936|36]]. godinu. Pre i u toku štrajkova putovao je u [[Zagreb]] i [[LJubljana|LJubljanu]] zbog koordinacije zajedničke akcije studenata ova tri velika univerziteta protiv tadašnjeg režima.