Međunarodni centar za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju – razlika između verzija

'''Međunarodni centar za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju''' (ICGEB) je ustvari središte razgranate mreže naučnoistraživačkih i edukacijskih sjedišta [[UN]] namijenjenih razvoju istoimene djelatnosti u zemljama u razvoju. Osnovala ga je i promovirala Organizacije za industrijski razvoj Ujedinjenih naroda ([[UNIDO]]) kao centar izvrsnosti za istraživanje i obuku u oblasti genetičkog inženjerstva i biotehnologije.

Pod rukovodstvom Artura Falačija (Arturo Falaschi), 3. februara 1994. ICGEB stekao status autonomne Međunarodne organizacije, iako je i dalje u okviru sistema [[Ujedinjene nacije|Ujedinjenih nacija]].

Organizaciona i funkcionalna struktura Centra se postepeno usavršavala i širila, da bi danas djelovala u okviru tri komponente:

* [[Trst]], [[Italija]],

* [[New Delhi]], [[Indija]], i

* [[Cape Town]], [[Južnoafrička Republika]]

One povezuju i koordiniraju odgovarajuće aktivnosti u ukupno 40 zemalja, odnosno toliko pripadajućih nacionalnih (državnih) institucija ([[laboratorija]]) u zemljama u razvoju. Članovi ove asocijacije su države, koje prethodno, nakon aplikacije i odgovarajuće procedure, moraju svojiti Statut ICGEB–a. Do [[2013.]], Statut je potpisalo 82 država, većina onih zemalja u razvoju, a od njih 62 su trenutno punopravni članovi Centra. Ostale imaju status „afiliranog centra“ (''Affiliated Centre'') , a kandidati razinu „fokalne tačke“ (''focal point'').

Statutarne i komplementarne aktivnosti ICGEB osobito ostvaruje kreiranjem sljedećih aktivnosti:

* realizacija dugoročnih međunarodnih istraživačkih projekata (3–4 godine);

* doktorat-programi u oblasti molekularne genetike i biotehnologije (u suradnji s Scuola Normale Superiore u Pizi (SNS) i Open University, UK ili drugim nacionalnim univerzitetima;

* donacije za kratkoročne post-doktorske studije (najviše tri mjeseca);

* dugoročne post-doktorske studije donacije (1-2 godine) za obuku istraživača kroz učešće u gore navedenih istraživačkih programa;

* niz teorijskih i praktičnih kurseva i konferencija o genetičkom inženjerstvu i biotehnologiji (u [[Trst]]u, [[New Delhi]]ju, [[Cape Town]]u i udruženi centri);

* kolaborativni istraživački programi poduzeti u državama članicama uz finansijsku podršku ICGEB (grantovi);

* naučni usluge za zemlje članice, uključujući isporuku sofisticiranih reagensa za naučna istraživanja i telematske mreže za analizu ljudskog genoma i druge važne organizme.

Zahvaljujući kadrovskoj, infrastrukturnoj i materijalnoj podršci [[Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju, Sarajevo|Instituta za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju]] (INGEB) [[Bosna i Hercegovina]]je najprije imala svoj „focal point“ (INGEB). Zatim je INGEB postao [[Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju|afilijacijski centar za BiH]], a nakon toga je postala stalna članica ICGEB-ovog ogranka u Trstu.<ref name="icgeb">http://www.klix.ba/vijesti/bih/bih-pristupila-medjunarodnom-centru-za-geneticki-inzenjering-i-biotehnologiju/050209008</ref>