Univerzitet u Glasgowu – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
Nema sažetka izmjene |
||
Red 34:
Bivši studenti ili profesori Univerziteta u Glasgowu uključuju dobitnike [[Nobelova nagrada|Nobelove nagrade]] Dereka Bartona (kemija), Jamesa Blacka (medicina), Johna Boyda Orra, 1st Barona Boyd-Orra (mir), [[William Ramsay|Williama Ramsaya]] (kemija), [[Frederick Soddy|Fredericka Soddyja]] (kemija), Alexandera R. Todda (kemija), kao i pojedince kao što su [[James Watt]], [[Adam Smith]], [[William Thomson, 1. baron Kelvin]], [[James George Frazer]], [[David Livingstone]], [[John Buchan]], [[A. J. Cronin]], [[Janice Galloway]], [[Alasdair Gray]], [[James Kelman]], [[Tobias Smollett]], [[Gerard Butler]], [[Liam Fox]], Nicola Sturgeon, [[Joseph Black]], [[John Logie Baird]] i mnogi drugi.
== Istorija ==
Univerzitet u Glasgowu utemeljen je na osnovu [[Papinska bula|papinske bule]] koju j izdao [[Nikola V.]] prema prijedlogu [[James II od Škotske|Jamesa II. od Škotske]], dajući time pravo biskupu Williamu Turnbullu, bivšem studentu Univerziteta u St Andrewsu, da uz gradsku katedralu pokrene univerzitet. Univerzitet u Glasgowu drugi je najstariji univerzitet u Škotskoj nakon Univerziteta u St Andrewsu i četvrti najstariji na engleskom govornom području. Univerziteti u Glasgowu, St Andrewsu i Aberdeenu originalno su osnovani od strane crkve dok je [[Univerzitet u Edinburghu]] od svojih početaka bio svjetovna institucija. Kao jedan od drevnih britanskih univerziteta, Glasgow je jedan od svega osam institucija koje i u nekoliko preddiplomskih studija dodjeljuju magisterijska zvanja.
Originalna papinska bula izgubljena je sredinom XVI. vijeka, a 1560. za vrijeme političkih previranja izazvanih škotskom [[Reformacija|reformacijom]] rimokatolički nadbiskup i saveznik [[Mary, kraljica Škota|škotske kraljice Mary]], James Beaton napustio je grad i pobjegao u [[Francuska|Francusku]]. On je sa sobom ponio mnoge od dragocjenosti i dokumenata iz katdrale kako bi ih sačuvao, uključujući i bulu univerziteta. Direktor univerziteta Dr James Fall izjavio je da je u toku posjete [[Pariz|Parizu]] 28. avgusta 1690. godine imao priliku da vidi univerzitetsku bulu kao i mnoge povelje dodijeljene univerzitetu od škotskih monarha od Jamesa II od Škotske do kraljice Mary. Univerzitet je zatražio povratak dokumenata 1738. godine, ali je od istoričara i direktora tadašnjeg Škotskog koledža u Parizu Thomasa Innesa dobio odgovor da se dokumenti ne mogu pronaći. Ukoliko bula i nije bila uništena ili nestala u tom razdoblju, razdoblje [[Francuska revolucija|Francuske revolucije]] dodatno je umanjilo šanse za njezin naknadni pronalazak zbog seljenja Škotskog koledža u Parizu u tom razdoblju. Papinska bula i dalje se smatra temeljnim dokumentom na osnovu kojega univerzitet izdaje diplome.
== Izvori ==
| |||