Jovan Zonara – razlika između verzija

 

Pod [[Popis bizantskih careva|carem]] [[Aleksije I Komnin|Aleksijem I Komninom]] Zonara je obavljao dužnosti zapovednika telesne straže i carevog ličnog sekretara. Dolaskom Aleksijevih naslednika [[Monah|zamonašio]] se i povukao u [[manastir]] na jednom od [[Prinčevska ostrva|Prinčevskih ostrva]], gde je na navaljivanje prijatelja napisao hroniku sveta pod nazivom ''Sažeta istorija'' (Επιτομή ἱστοριῶν, 18 knjiga), koja dopire do [[1118]]. godine i koja zauzima prvo mesto među sličnim [[Vizantijska književnost|vizantijskim istoriografskim delima]], kako zbog bogatstva građe koju obrađuje, tako i zbog autorovog samostalnog obrađivanja izvora. On se često služi delima koja su za nas izgubljena (npr. [[Dion Kasije]]). Za period prelaza sa [[11. vek|11]]. na 12. vek služio se [[Jovan Skilica|Skilicom]] i [[Mihailo Psel|Pselom]]. Sa moralističkim ciljevima ispisuje i velike delove Josifa Flavija i [[Ksenofont]]a. Hronika je kasnije mnogo prepisivana ([[Konstantin Manasa]], [[Mihailo Glika]] i dr.), a nastavio ju je [[Nikita Honijat]]. Prevedena je na [[srpskohrvatski]] i [[slovenački jezik]], a za vreme [[Renesansa|renesanse]] i na [[latinski]], [[italijanski]] i [[francuski jezik]].

Zonara je najstariji od tri velika kanonista 12. veka (sa [[Aristen]]om i [[Valsamon]]om). Njegov veliki komentar [[Apostoli|apostolskih]] kanona, sinoda i [[Veliki crkveni oci|crkvenih otaca]] predstavlja jedan od najznačajnijih radova vizantijske kanonistike.

 

 

[[bg:Йоан Зонара]]

[[bs:Jovan Zonara]]

[[en:Joannes Zonaras]]

[[es:Zonaras]]