Bačka – razlika između verzija

Posle pada [[Budim]]a i [[Segedin]]a ([[1542]]), Bačka dolazi pod tursku vlast. Na teritoriji Bačke je postojao Segedinski [[sandžak]], koji je bio podređen Budimskom [[pašaluk]]u. Bačka se delila u 6 nahija i to: bajsku, subotičku, segedinsku, somborsku, bačku i titelsku. U to doba je Bačka u etničkom smislu bila skoro isključivo srpska oblast, a ovakvo etničko obeležje je imala i [[1720]], kada od 3.456 popisanih domova nalazimo samo 166 mađarskih i 25 nemačkih. <br>

 

Posle završetka turske vladavine, mnogo je stradalo srpsko stanovništvo Bačke, u vreme [[Rakocijev ustanak|Rakocijevog ustanka]] ([[1702]]—[[1704]]). Posle razvojačenja potiske vojne granice formiran je komorski okrug (od [[1794]] nazvan je potiski krunski okrug), a sastojao se od mesta: [[Martonoš]]a, [[Stara Kanjiža|Stare Kanjiže]], Sente, Ade, [[Petrovo Selo|Petrovog Sela]], [[Mol (mesto)|Mol]]a, [[Srbobran]]a, [[Bačko Gradište|Bačkog Gradišta]], [[Turija|Turije]] i [[Stari Bečej|Starog Bečeja]], kao glavnog mesta. [[1750]] godine se počelo raditi na organizaciji šajkaškog okruga. Usled razvojačenja potiske granice, Srbi iz Bačkog Potisja su se u velikim masama odselili u [[Rusija|Rusiju]], [[Banat]] i kasniju [[Šajkaška|Šajkašku]], tako da ti krajevi gube srpski etnički karakter. Umesto ovih Srba, počinje snažno naseljavanje Mađara, [[Nemci|Nemaca]], [[Slovaci|Slovaka]], [[Rusini|Malorusa]] i drugih na te teritorije. [[1802]] godine spojene su bačka i bodroška u jednu županiju. Između [[1848]] i 1849 godine, Bačka je bila poprište krvavih borbi između Mađara i Srba. [[1849]] godine ušao je veliki deo Bačke u okvir [[Vojvodina|Vojvodstva Srbije]]. Kada je ukinuta [[Vojvodina]] ([[1860]]), ove teritorije su ponovo ustrojene kao bačko-bodroška županija. [[1873]] godine pripojen je šajkaški okrug ovoj županiji.<br>