Fagot – razlika između verzija

'''Fagot''', skraćeno '''-{Fg.}-''', je [[drveni duvački instrumenti|drveni duvački instrument]], sa [[jezičak (drveni duvački instrumenti)|dvostrukim jezičkom od trske]]. Dosta dugačka cev (oko 2,5 metara) ima dva uporedna dela, koji su povezani u tzv. kolenu – donjem, dvostruko izbušenom, kao latinično slovo -{U}-. U kraći od gornjih krakova utaknuta je metalna cevčica, izvijena kao latinično slovo -{Ѕ}-, takozvana ''-{esѕo}-''-cev, a u nju [[jezičak (drveni duvački instrumenti)|jezičak]]. Drugi, duži gornji krak je završni deo cevi i okrenut je uvis. Kao i drugi [[drveni duvački instrumenti]], fagot ima niz rupica na svim delovima cevi i složen mehanizam poklopaca i poluga koje ih pokreću. Zahvata veliki tonski raspon dubokog i srednjeg registra. Ton mu je u dubini masivan, iako ne prodoran, a u višem registru mek i raspevan (tzv. ''[[saksofon|saksofonski]]ski registar''). U tehničkom pogledu je dosta pokretljiv, pa se koristi i za živahne teme, često šaljivog karaktera, ali i za izrazite, mirne melodije. Čini dobar bas y grupi [[drveni duvački instrumenti|drvenih duvača]], a osim u [[orkestar|orkestru]], ne retko nalazi mesta i u kamernim ansamblima, pre svega u duvačkom kvintetu, kao najniži glas. Fagot se razvio već početkom 16. veka iz velike basovske bombarde, ali je postepeno usavršavanje, otežano velikim dimenzijama, dovršeno tek u 19. veku. Međutim, već od baroknog doba, fagot povremenom nalazi i solističku, koncertantnu primenu.

Fagot se zapisuje i u [[ključ (muzički)|bas- (-{F}-) ključu]], kao i u [[ključ (muzički)|tenorskom -{C}--ključu]]. Nekada se koristila registarska varijanta fagota, tzv. '''bas-fagot''' (zvuči kvintu niže), ali danas se više ne koriste druge registarske varijante, osim [[kontrafagot|kontrafagota]]a koji zvuči oktavu niže.

''Obim fagota''<br />

[[ImageDatoteka:Obim_-_Fagotto.jpg|Obim fagota]]