Krajem [[20. vek]]a započeta je politička debata u vezi sa priznavanjem [[istopolni brak|istopolnih brakova]], kao i drugih oblika [[istopolna zajednica|istopolnih zajednica]] u [[Evropa|Evropi]].
Trenutno 2028 od 50 država u Evropi zakonski priznaje neki oblik istopolnih zajednica. Većina članica [[Evropska unija|Evropske unije]] priznaje istopolne parove.
DesetTrinaest evropskih država priznajelegaliziralo je [[istopolni brak]]: [[Istopolni brak u Belgiji|Belgija]], [[Istopolni brak u Danskoj|Danska]], [[Položaj LGBT osoba u Finskoj|Finska]] (u efektu od 2017.), [[Položaj LGBT osoba u Francuskoj|Francuska]], [[Istopolni brak u Holandiji|Holandija,]], [[Istopolni brak na Islandu|Island]], [[Položaj LGBT osoba u Irskoj|Irska]], [[Položaj LGBT osoba u Luksemburgu|Luksemburg]], [[Istopolni brak u Norveškoj|Norveška]], [[Istopolni brak u Portugalu|Portugal]], [[Istopolni brak u Španiji|Španija]], [[Istopolni brak u Švedskoj|Švedska]] i [[Položaj LGBT osoba u Ujedinjenom Kraljevstvu|Ujedinjeno Kraljevstvo]] (samo na području Engleske, Velsa i VelsaŠkotske).
TrinaestČetrnaest drugih država priznaje [[građanska zajednica|građanske zajednice]], [[registrovano partnerstvo]] ili [[neregistrovana kohabitacija|neregistrovanu kohabitaciju]].
Tri države, [[Luksemburg]], [[Finska]] i [[Slovenija]], su potvrdile svoje namere da se glasa o zakonu o istopolnim brakovima.
