Razlike između izmjena na stranici "Buddy Holly"

Buddy Holly je bio jedan od pionira rane faze Rock'n'Roll-a i njegov najznacajniji predstavnik. Muzikom se poceo baviti jos kao teenager svirajuci violinu i klavir, da bi kasnije poceo aktivno da svira gitaru. Svoje prve nastupe biljezi sa prijateljem iz djetinstva Bobom Montgomeriem sa kojim osvaja prva mjesta na takmicenjima pjevaca amatera u 1955. godine. Profesionalno bavljenje muzikom otpocinje svirajuci klasicni country sa juga Texasa, ali to prolazi nezapazeno. Iz te faze njegovog djelovanja ostaju zapazene kompozicije „Flowers To My Heart“, „Modern Don Juan“, „Blue Days, Black Nights“ i “ Midnight Shift „ koje snima za Decca Co ali bez nekog znacajnijeg komercijalnog uspjeha.▼

U 1956. godini zajedno sa Joe B. Mauldlin (bass), Niki Sullivan (prateca gitara) i Jerry Allison (bubnjevi) pocinje da djeluju u grupi „The Crickets“. Snimaju u studiju Normana Pettya koji im dopusta da iskazu svoju kreativnost i inovativne ideje. Kao rezultat njegovog iskustva i njihove kreativnosti radjaju se sada vec kultne i za to vrijeme krajnje neobicne i inovativne kompozicije kao sto su „That'll Be The Day“ (No.1 u UK i SAD), „Maybe Baby“, „Oh Boy“, i legendarna „Peggy Sue“ u kojoj se Buddy poigrava sa ehom i prvi put koristi tehnike „nasnimavanja“. Vrlo brzo postaju najpopularnji bjelacki Rock'n'Roll band svog vremena i odlaze u New York gdje snimaju za Coral jednu od vodecih diskografskih kuca.▼

Tokom 1958. godine odlaze na kratku turneju po Australiji i Velikoj Britaniji gdje nailaze na izuzetan prijem publike, a Buddy se tog ljeta zeni sa Mariom Elenom Santiago. Brak kao i Buddyieva zelja za ozbiljnijim bavljenjem muzikom uzrokuje svadje i razlaz sa clanovima Cricketsa koji se vracaju u Lubbock, dok Buddy nastavlja samostalnu karijeru u New Yorku radeci uglavnom kao kompozitor, aranzer i producent za druge muzicare. ▼

Zbog nepovoljnog ugovora koji je zakljucio sa Normanom Pettyem uskoro ostaje bez izvora prihoda i primoran je da se prikljuci turneji po srednjem zapadu („Winter Dance Party“) na kojoj su pored njega nastupali i Dion, Ritchie Valens, Big Bopper. Zbog losih uslova u autobusu bez grijanja Buddy poslije nastupa u Clear Laku (02.02.1959) odlucuje da unajmi privatni avion da ga preveze do slijedeceg odredista u gradu Fargo, North Dacota. U avionu su trebali, pored Buddya biti i clanovi njegovog prateceg sastava Waylon Jennings i Tommy Allsup, ali umjesto njih su se ukrcali Big Bopper (koji je imao jaku gripu) i R. Valens (koji je izvalcio sibice sa Tommyem ko ce putovati avionom). Ubrzo nakon polijetanja u ranim jutarnjim satima avion se srusio u snjegom pokriveno polje kukuruza ubivsi sve putnike u njemu. ▼

Od tada je 03. februar - Dan kada je umrla muzika, kako je to otpjevao Don McLean u pjesmi „American Pie“(1977). Uticaj muzike koju je stvarao Buddy Holly na buduce muzicara je neupitan, dovoljno je samo spomenuti da su cuveni Beatlsi (bube) dali ime svojoj grupi kao postovanje spram Buddyevim Cricketsima (cvrci). Njegova muzika je duboko utkana u DNA R'n'R, a njegov uticaj se odrzao i danas kroz muziku Holliesa, Rolling Stonesa (njihov prvi hit „Notfadeway“ je obrada istoimene Buddyeve pjesme), Elvisa Costella ili lidera grupe Weezer (koji su posudili dio image od Buddya). Njegov jedinstven stil i energicnost sviranja Fender Stratocaster gitare cinilo ga je zajedno sa Chuck Berryem jednim od najboljih gitarista svog vremena, a to da je sam radio vecinu svojih pjesama definitivno ga je uvrstilo u anale muzike 20 vijeka.▼