Telefoni bianchi – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
mNema sažetka izmjene |
mNema sažetka izmjene |
||
Red 6:
Specifičnost žanra je bila u i tome što se maksimalno nastojalo imitirati [[hollywood]]ske uzore, ali i što se inzistiralo na [[Art deco]] scenografiji, zbog čega se takvi filmovi ponekad nazivaju i '''cinema déco'''.
Kao čest predložak su se koristili i teatarski komadi [[Mađarska|mađarskih]] autora, te je zbog toga za takve filmove korišten i naziv '''commedia all'ungherese''' ({{jez-sh|komedija na mađarski način}}). Kako bi izbjegli neusklađenost nekih od motiva radnje sa tadašnjim italijanskim moralnim shvaćanjima i zakonima ([[razvod]], koji nije bio dozvoljen, i [[preljub]] koji se kažnjavao kao [[kazneno djelo]]), scenaristi su često radnju smještali u fiktivne [[Srednja Evrope|srednjoevropske]] ili [[Istočna Evropa|istočnoevropske]] zemlje.
Fašistički režim [[Benito Mussolini|Benita Mussolinija]] je podržavao snimanje takvih filmova, dijelom zato što se smatralo da se njima stvara komercijalna baza sa "ozbiljne" [[propagandni film|propagandne]] filmove, a dijelom zato što su oni uživali veliki popularnost kod publike, pružajući im [[eskapizam|eskapistički]] otklon od svakodnevnice kojom su dominirali nepravladane posljedice [[Velika ekonomska kriza|ekonomske krze]], a potom i [[Drugi svjetski rat]]. Među samim italijanskim filmašima, uključujući i one koji su, poput [[Vittorio De Sica|Vittorija De Sice]], zahvaljujući takvim filmovima stekli slavu i postali [[filmska zvijezda|zvijezde]], filmovi bijelih telefona su bili manje popularni te se smatralo kako njihovo inzistiranje na formuli guši njihovu kreativnu energiju; tako je još za vrijeme fašističke vladavine napravljeno nekoliko filmova koji su predstavljali svojevrsnu antitezu bijelih telefona i koji se smatraju začetkom pokreta koji će nakon rata postati poznat kao [[italijanski neorealizam]].
| |||