Uzrok sukoba je podjeli Koreje - koja je od 1910. do 1945. godine bila pod [[japan]]skom vlašću - na sovjetsku i američku okupacijsku zonu nakon predaje Japana u drugom svjetskom ratu. Demarkacijska linija, ustanovljena prethodnim dogovorom iz 1945. godine, išla je 38. paralelom. Bilo je planirano da se po završetku okupacije održe izbori i Koreja ujedini kao država s jedinstvenom vladom. No te je planove poremetilo izbijanje [[Hladni rat|Hladnog rata]] te su, slično kao i u Njemačkoj, pregovori o ujedinjenju propali. Umjesto toga su SSSR i SAD ustanovili suparničke i ideološki suprotstavljene vlade, odnosno države koje su se nazivale Sjeverna i Južna Koreja. U takvoj situacija oba stvorena režima su se smatrali jedinom zakonitom Korejskom vladom i nastojala ujediniti Koreju oružanom silom u čemu je SevernaSjeverna bila neupitno jača zbog sovjetske vojne pomoći, ali i omraženosti južnokorejskog režima koji je od svog inaguiranja bio zauzet neprekidnim gušenjima nemira i pobuna protiv sebe tako da će ubiti između 16.000 i 65.000 "pobunjenika".
== Početak ==
Neobjavljeni rat između Južne i SeverneSjeverne Koreje je realno počeo još 1947 godine bezbrojnim vojnim "incidentima". Po podacima [[Severna Koreja|SeverneSjeverne Koreje]] samo 1949. godine južnokorejska vojska je izvršila 2.617 vojnih napada, ulazaka na teritorij SeverneSjeverne Koreje vršeći ubojstva, pljačke, otmice i palež s ciljem stvaranja nereda na njihovom teritoriju. Po podacima [[SAD]]a koje je iznio njihov predstavnik ministarstva vanjskih poslova, specijalni ambasador Philip C. Jessup u svom govoru tokom aprila 1950. godine:"Postoji neprekidna borba između vojske [[Južna Koreja|Južne Koreje]] i ''banda'' koje u nju pokušavaju ući s severasjevera. To su prave bitke s hiljadama ljudi i ratnim zarobljenicima".
U takvoj situaciji predsednikpredsjednik SeverneSjeverne Koreje je otputovao u [[Moskva|Moskvu]] i [[Peking]] kako bi dobio zeleno svetlosvijetlo za buduće vojne akcije, dok je partija predsednikapredsjednika Južne Koreje doživjela katastrofalni poraz na parlamentarnim izborima tokom maja 1950. godine što predstavlja poslednjiposljednji politički važniji događaj preprije službenog početka rata.
Po u zapadnom svetu službenoj verziji događaja rat počinje [[Operacija Pokpoong|SevernokorejskimSjevernokorejskim napadom na Južnu Koreju]] [[25.6.]][[1950]]., dok je on po službenoj severnokorejskoj verziji počeo južnokorejskim napadom na severnokorejski grad Haeju. Kako u obe verzije ima barem delomične istine pošto su poznati zapadni mediji [[Guardian]], Herald Tribune (iz New Yorka), [[BBC]], američko ministarstvo obrane, ministarstvo informiranja Južne Koreje i drugi javili o južnokorejskom napadu i osvajanju mesta severnokorejskog mesta Haeju <ref>[http://books.google.hr/books?id=kHq7AAAAIAAJ&pg=PA49&lpg=PA49&dq=Haeju+25+June+1950&source=bl&ots=pR4ZU72CdT&sig=NsckhDNjch_Z9KxAL7ceZV2fZsE&hl=hr&ei=WxyjTuD7OsTBtAbY99XiAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CE0Q6AEwBg#v=onepage&q=Haeju%2025%20June%201950&f=false James Cotton,Ian Neary: The Korean war in history]</ref> (oko 5 kilometara udaljenog od granice) najrealnije verzije događaja bi govorila o najnovijem vojnom incidentu na koji je mobilizirana [[Severna Koreja|Sjeverna Koreja]] odgovorila invazijom za koju je dobila načelno zeleno svetlo u [[Peking]]u i Moskvi, kao i [[Južna Koreja]] ranije za provokaciju u [[Washington]]u <ref>[http://books.google.hr/books?id=kHq7AAAAIAAJ&pg=PA49&lpg=PA49&dq=Haeju+25+June+1950&source=bl&ots=pR4ZU72CdT&sig=NsckhDNjch_Z9KxAL7ceZV2fZsE&hl=hr&ei=WxyjTuD7OsTBtAbY99XiAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CE0Q6AEwBg#v=onepage&q=Haeju%2025%20June%201950&f=false James Cotton,Ian Neary: The Korean war in history]</ref>.
Kao barem teoretski neutralni stručnjaci na terenu su bili pripadnici UN komisije u Seulu i vojna grupa promatrača koji na direktna pitanja tko je agresor nisu znali dati odgovor u najboljem stilu po kojemu će kasnije promatrači [[Ujedinjeni Narodi|Ujedinjenih Naroda]] postati poznati.
