'''JojakimJoakim''' ili '''JehojakimJehoiakim''' ("onaj koga je postavio [[Tetragrammaton|Jahve]]", [[jevrejski jezici|hebrejski]]: יהוֹיָקִים) bio je kralj [[Kraljevstvo Juda|Jude]]. Izvorno se zvao'''Eliakim''' a prijestolje je preuzeo u dobi od dvadesepet gdoina ([2 Kraljevi] 23:36), te vladao između 609. i 598. pne.<ref>Dan Cohn-Sherbok, ''The Hebrew Bible'', Continuum International, 1996, page x. ISBN:030433703X</ref>. Ponekad se navodi i ime'''Jehoikim'''.
Bio je sin kralja [[JošijaJosija|JošijeJosije]] i [[Zebida|Zebide]] kćeri [[Pedaija od Rume|Pedaije od Rume]. Supruga mu se zvala [[Nehušta]] a sin [[Joahin|Jojakin/Joahin]].
JojakimovJoakimov otac je godine 609. pne. poginuo u [[Bitka kod Megida (609. pne.)|bitci kod Megida]] pokušavajući zaustaviti [[stari Egipat|egipatsku]] vojsku faraon [[Neho II|Nehoa II]] na njenom pohodu u Siriju. Za novog kralja je izabran Joakimov brat [[Joahaz od Jude|Joahaz]]. Međutim, nekoliko mjeseci kasnije je Neho II pri povratku iz Sirije došao pod zidine Jeruzalema, zarobio Joahaza, nametnuo danak i za novog kralja imenovao JojakimaJoakima.
JojakimJoakim je poznat po tome što je za vrijeme svoje vladavine dao spaliti jedno od [[Jeremija|Jeremijinih]] proročanstava.
Godine [[600-e pne.|605. pne.]] su Egipćani poraženi od [[novovavilonsko kraljevstvo|babilonskog]] knezaprinca [[Nabukodonosor II|Nabukodonosora]] te je cijeli [[Levant]], uključujući Judu, pao pod babilonsku vlast. Kada Babiloncima [[600-e pne.|601. pne.]] nije uspio pokušaj da osvoji Egipat, mnoge države i gradovi u Levantu su se digli protiv Babilonaca.
Tako je i JojakimJoakim odlučio da više ne plaća danak Nabukodonosoru. Na to je babilonska vojska [[590-e pne.|598. pne.]] došla pod Jeruzalem i započela dugu [[opsada Jerusalima (597. pne.)|opsadu]]. JojakimJoakim nije dočekao njen kraj; umro je te ga je naslijedio sin Jojakin.
