Druga bitka za Atlantik – razlika između verzija

|strana1 = {{zastava|Ujedinjeno Kraljevstvo}}<br />{{flag|Kanada|1921}}<br />{{flag|SAD|1912}} <small>(1941–45)</small><br />{{flag[[datoteka:Flag of Newfoundland and Labrador.svg|22px]] [[Newfoundland}}]]<br />{{flag|Danska}}<br />{{flag|Norveška}}<br />{{flagicon|Poljska}} [[Druga poljska republika|Poljska]]<br />{{flag|Slobodna Francuska}} <small>(1940–1945)</small><br />{{flag|Belgija|state}}<br />{{flag|Brazil}} <small>(1942–45)</small><br />{{flag|Holandija}}<br />{{flag|Francuska|French Third Republic}} <small>(1939–40)</small>

'''Druga bitka za Atlantik''' je bila najduža neprestana vojna kampanja {{sfn|Blair|1996|pp=xiii}}{{sfn|Woodman|2004|pp=1}} u [[Drugi svetski rat|Drugom svetskom ratu]], koja je trajala od [[1939]]. do poraza [[Nacistička Nemačka|Nemačke 1945]]. U svojoj srži bitka je predstavljala [[Savezničke sile|savezničku]] pomorsku [[blokada Nemačke (1939-1945)|blokadu Nemačke]], objavljene jedan dan nakon izbijanja rata, i potonju nemačku kontra-blokadu. Vrhunac bitke je bio od sredine 1940. do kraja 1943. Druga bitka za Atlantik je ukrstila sa jedne strane [[podmornica|podmornice]] i druge ratne brodove [[KrismarineKriegsmarine|Krigsmarine]]a i avione [[Luftvafe]]a protiv [[Kraljevska mornarica|Kraljevske mornarice]], [[Kraljevska kanadska mornarica|Kraljevske kanadske mornarice]] i savezničkih [[Trgovačka mornarica|trgovačkih brodova]]. Konvoji[[Konvoj]]i, koji su uglavnom dolazili iz [[Severna Amerika|Severne Amerike]] koji su uglavnom išli za [[Ujedinjeno Kraljevstvo]] i [[Sovjetski Savez]], su uglavnom bili pod zaštitom britanske i kanadske mornarice i vazduhoplovstva. Tim snagama su se opridružili brodovi i avioni [[SAD]] počevši od 13. septembra 1941.{{sfn|Carney|1976|pp=74}} Nemcima su se pridružile podmornice [[ItalijanskaRegia kraljevska mornaricaMarina|ItalijanskeTalijanske kraljevske mornarice]], nakon što je [[Kraljevina Italija]] stupila u rat 10. juna 1940.

Kao ostrvska država, Ujedinjeno Kraljevstvo je bilo izuzetno zavisozavisno od uvozne robe. Britanija je zahtevala voše od milion tona uvezenog materijala nedeljeno samo da bi mogla da preživi i da se bori. U suštini, druga bitka za Atlantik je bio sukob tonaža; Saveznici su se borioliborili da snabdevaju Britaniju, a sile Osovine su pokušavale da prekinu plovidbu trgovačvketrgovačke mornarice koja je omogućila Britaniji da nastavi da se botiobori. Od 1942. NemcuNemci su takođe pokušavali da spreče nagomilavanje savezničkih zaliha i opreme koja je bila u svrhu priprema za invaziju okupirane Evrope. Poraz pretnje od nemačkih podmornica je bio preduslov za proterivanje Nemaca. Ishod bitke je bio strategijska pobednika Saveznika; nemačka blokada je propala, ali po visokoj ceni: 3500 trgovačkih i 175 ratnih brodova je potpljenopotopljeno uz gubitak od 783 podmornice.

Izraz bitka za Atlantik je skovao [[Vinston Čerčil]] u februaru 1941.{{sfn|Keegan|1996|pp=341}} Kampanja je počela odmah po ptpočinjanjuotpočinjanju rata u Evropi i trajala je šest godina. Uključivala je biše o 100 bitaka oko konvoja[[konvoj]]a i možda 1000 susreta sa jednim brodom, na bojištu koje se prostiralo hiljadama kvadratnih kilometara okeana. Ratna sreća se menjala konstantno kako je jedna ili druga sticala prednost, kako su nova oružja, taktike, protivmere i oprema razvijane od obe strane. Saveznici su postepeno sticali prednost, porazivši nemačke površinske brodove do kraja [[1942]]. i podmornice do polovine 1942, mada su gubici usled dejstva podmornica dešavali do kraja rata.