Boljševici – razlika između verzija

Boljševičku partiju Ruske socijal-demokratske radničke partije počeo je izgrađivati [[Vladimir Iljič Lenjin]] - [[1905]]. kao masovnu radničku partiju sa unutrašnjom demokratskom [[hijerarhija|hijerarhijskom]] strukturom na pricipu [[demokratski centralizam|demokratskog centralizma]]. Boljševici su sebe smatrali za vođe revolucionarnog proleterijata u [[Rusko Carstvo|Rusiji]]. Njihova uvjerenja i praksa se često zovu '''Boljševizam'''.

 

Drugi kongres [[Ruska socijal-demokratska radnička partija|Ruske socijal-demokratske radničke partije]] održan je u [[Bruxelles|Briselu]] (jul) i [[London]]u u augustu [[1903]]., Lenjin i njegov rival [[Julij Martov|Martov]] razišli su se po pitanju uloge partijskog članstva. Lenjin je želio da članovi partije budu samo oni koji ''prihvaćaju program partije, materijalno ga podupiru i daju svoj osobni doprinos u jednoj od partijskih organizacija''<ref>Robert Service: Lenin a biography, str. 154.</ref>. ''Martov'' je s druge strane bio za ''uobičajeni osobni doprinos članova pod vodstvom jedne partijske organizacije''. Lenjin se zalagao za manje - ali aktivno partijsko članstvo, a ne brojno koje jedino ima ''partijsku knižicu'', i ništa ne radi. Po njegovom mišljenju ta aktivna partijska baza, stvorit će unutar sebe - jezgru ''profesionalnih revolucionara'', od odanih komunista, koji će provoditi većinu svog vremena u organiziranju partije za rad sa masama, i biti u stanju provesti [[proleterska revolucija|proletersku revoluciju]]

Profesionalno jezgro partije regrutirat će se od aktivnih i iskusnih članova, a simpatizere ne će uzimati u obzir. Partija će biti organizirana na temelju koncepta [[demokratski centralizam|demokratskog centralizma]] Martov, inače bliski prijatelj Lenjina, složio se a njim da jezgra partije treba biti sastavljena od profesionalnih revolucionara, ali želio je da članstvo u partiji treba biti otvoreno i za simpatizere, revolucionarne radnike i druge sumišljenike.

Njih dvoje usaglašavali su svoje stavove negdje oko marta-maja 1903. ali do kongresa su njihovi stavovi postali nepomirljivi i to je dovelo do partijskog raskola. <ref>Israel Getzler ''Martov: A Political Biography of a Russian Social Democrat'', Cambridge University Press, 2003 (first edition 1967), ISBN 0-521-52602-7 str.78</ref>

Te dvije frakcije izvorno su se zvale ''tvrdi'' (Lenjinovi pristaše) i ''meki'' (Martovljeve pristaše), ubrzo je to izmjenjeno u ''Boljševik'' i ''[[Menjševici|menjševik]]'', na osnovu činjenice da su Lenjinovi pristaše tijesnom većinom pobjedili Martovljeve pristaše po pitanju partijskog članstva. Do pravog izbora na kongresu nije ni došlo, jer se delegati razišli u svađi.

U [[Anglosaksonci|anglosaksonskoj]] literaturi upotrebljvao se i termin ''Maksimalist'' za Boljševike i ''Minimalist'' za Menjševike.

 

 

 

 

== Vanjske veze ==

 

[[Kategorija:Komunističke partije]]

[[Kategorija:Rusizmi]]

 

[[be-x-old:Бальшавікі]]

[[cy:Plaid Bolsiefic]]