Albanska spomenica – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m sredjivanje; kozmetičke promjene |
m razne ispravke |
||
Red 18:
'''Medalja za spomen na povlačenje srpske vojske preko Albanije''' odnosno '''Albanska spomenica''' je jednostepeno državno vojno i civilno odlikovanje koje su stekli svi pripadnici srpske vojske koji su se povlačili preko Albanije u zimu [[1915]]/[[1916]]. ustanovljena je [[5. april]]a [[1920]]. godine ukazom prestolonaslednika princa-regenta [[Aleksandar I Karađorđević|Aleksandra I Karađorđevića]] u tada već novoj državi [[Kraljevina SHS|Kraljevini Srba, Hravata i Slovenaca]]. Na aversu se nalazi levi profil vrhovnog komandanta Srpske vojske regenta Aleksandra I, a oko njega stoji kružni natpis ''„svojim ratnim drugovima Aleksandar“'', oko natpisa se nalazi lovorov venac i srebrni dvoglavi orao sa krunom, a na reversu je natpis ''„za vernost otadžbini“''. Medalja je nošena o svetlo zelenoj traci sa crnim prugama uz ivicu. Medalja za spomen je počasno odlikovanje nižeg ranga, ali ima svoju istorijsku težinu, jer se dodeljuje o godišnjicama i jubilejima svim usčesnicima nekog događaja.
Posle pobede srpske vojske u [[Kolubarska bitka|Kolubarskoj bici]], decembra [[1914]]. na srpskom frontu do početka jeseni [[1915]]. zavladalo je zatišje. Međutim, pod komandom feldmaršala [[August fon Makenzen|Augusta Makenzena]], austougarska balkanska armija i 11. nemačka armija od oko 500.000 vojnika, 10 eskadrila aviona i sa brojnom rečnom flotilom na [[Dunav]]u i [[Sava|Savi]], pokrenule su [[6. oktobar|6. oktobra]] [[1915]]. najveću ofanzivu na [[Kraljevina Srbija|Kraljevinu Srbiju]]. Do [[15. oktobar|15. oktobra]] [[1915]], uprkos krajnjem požrtvovanju srpske vojske, austrougarska balkanska vojska pravcem preko reke Save i Drine, i 11. nemačka armija preko Dunava zauzele su [[Beograd]], [[Smederevo]], [[Požarevac]] i [[Golubac]] i stvorile širi mostobran južno od Save i Dunava, nateravši srpske trupe na povlačenje prema južnoj Srbiji. Tog istog dana, [[15. oktobar|15. oktobra]] [[1915]]. bez objave rata, dve bugarske kompletne armije. Potisnule su slabe srpske jedinice, prodrle u dolinu Južne Morave kod [[Vranje|Vranja]] i do [[22. oktobar|22. oktobra]] [[1915]]. zauzele [[Kumanovo]], [[Štip]], [[Skoplje]], prekinule moravsko-vardarsku komunikaciju i onemogućile povlačenje srpske vojske prema grčkoj granici i [[Solun]]u. Druga polovina oktobra i početak novembra protekli su u povlačenju srpske vojske prema jugu. Srpska vojska i izbeglice se nalaze u bezizlaznoj situaciji na [[KiM|Kosovu i Metohiji]]. Put prema [[Solun]]u je presečen. Austrugarska vojska sa severozapada, nemačka vojska sa severa i bugarska armija sa juga i istoka napreduju prema Kosovu sa jedinim ciljem da unište Srpsku vojsku u rasulu. Jedini put Srpskoj vojsci i izbeglicima prema saveznicima i jadranskoj obali vodio je preko albanskih planina. Srpska vojska sa izbeglim narodom kreće u povlačenje preko [[Albanija|Albanije]] i [[Crna Gora|Crne Gore]] u zimu [[1915]]. pod strašnom hladnoćom, snegom zavejanim putevima u opštem rasulu na temperaturi 25
== Vidi još ==
| |||