Hram Svetog Nikole, Vukovar – razlika između verzija

U posljednjem ratu [[1991.]] crkva je pretrpjela teška razaranja kada su u unutrašnjosti crkve naoružane snage koje su se borile na hrvatskoj strani, u noći izmedju 18. i 19. septembra [[1991.]] u crkvi aktivirali eksploziv što je izazavalo teška oštećenja unutrašnjosti, srušen je gornji dio zvonika, krovna konstrukcija i svod crkve. Unutrašnjost crkve je potpuno demolirana i izgorjela.<ref>http://www.gk-srbije-vukovar.hr/spomenici.html</ref>. Na sreću, uspjelo se prije rušenja spasti ikonostas crkve, na zamolbu episkopa Lukijana ikonostas crkve svetog Nikole skinut je u djelove kako bi se spasao od rata i prenesen je u Novi Sad te je tako ostao sačuvan. Obnova vanjskog dijela crkve završena je početkom [[2012.]] a atelje "Stanišić" je po originalnim nacrtima izradio nove vitražne prozore sa likovima svetitelja koji ponovno krase crkvu Svetog Nikole. Originalni ikonostas crkve koji je sačuvan i restauriran, i dalje se nalazi Pokrajinskom zavodu za zaštitu spomenika kulture u Novom Sadu te se čeka njegov povraćaj u Vukovar. Do povrata crkvenog ikonostasa, unutarnja obnova crkve još je u toku. U sklopu crkve je i sjedište Srpske pravoslavne crkvene opštine Vukovar. Prvu parohiju Hram Svetog Nikolaja vode protojerej-stavrofor Dušan Marković i đakon Goran Todorović. Služba se obavlja u zgradi Srpskog Doma pored crkve do potpune obnove hrama. Crkva posjeduje vrijedne crkvene spise, jedna je od najznačajnijih i najstarijih [[Barok|baroknih]] građevina [[Srbi|srpskih zajednica]] koje žive sjeverno od rijeke [[Sava|Save]]<ref>Konstrukcija poslijeratnog prostora:Simbolička izgradnja Vukovara, Mateo Žanić, Institutu društvenih znanosti Ivo Pilar, POLEMOS: časopis za interdisciplinarna istraživanja rata i mira, Vol.XI No.22 Srpanj 2008.</ref>, njezina obnova u potpunosti će oživjeti duhovni život pravoslavnih Srba na ovom području.