Političko delovanje Srpske pravoslavne crkve – razlika između verzija

Tokom [[rat u Bosni i Hercegovini|rata u Bosni i Hercegovini]] zvorničko-tuzlanski [[episkop]] [[Vasilije Kačavenda]] je u Bijeljini držao ratnohuškačke govore i javno podržavao politiku [[Radovan Karadžić|Radovana Karadžića]].<ref name="pescanik"/> Ovaj episkop SPC je takođe poznat po blagosiljanju mladića za odlazak u rat.<ref name="pescanik">[http://www.pescanik.info/content/view/2288/97/ Jastrebovi SPC]</ref> Kada je predsednik SR Jugoslavije [[Dobrica Ćosić]] zamolio hercegovačkog [[Atanasije Jeftić|episkopa Atanasija]] da ga obavesti ima li na terenu njegove eparhije nekih zločina koje čine srpske trupe, ovaj je odgovorio da je on vladika srpskom pravoslavnom narodu, a ne nekim tamo muslimanima ili nekim drugim i da on brine o svome narodu koji je žrtva i paćenik. Na osnovu ovoga analitičar Pavle Rak zaključuje da je [[Atanasije Jeftić]] kao plemenski vođa brinuo o ratnom uspehu svoga plemena, a ne kao episkop o dušama svoje pastve, jer ga nije interesovalo čine li ti ljudi zločine ili ih ne čine.<ref name="II deo"/> Odnosi rukovodstva SPC i [[Republika Srpska|RS]] su bili veoma blisku, veronauka je tamo uvedena u škole, episkopi su prisustvovali zasedanjima Parlamenta, savetovani su prilikom svih važnijih odluka, a sam [[Radovan Karadžić]] je izjavljivao kako za svaku svoju odluku mora da se konsultuje sa episkopima ili [[patrijarh]]om.<ref name="II deo"/>

 

 

Crkva se okreće od Miloševića nakon što on prestaje da podržava bosanske Srbe. Tokom '93 i '94. Crkva veliča ratno rukovodstvo bosanskih Srba, naglašavajući da [[Radovan Karadžić]] i [[Biljana Plavšić]] idu svetolazarskim putem.<ref name="II deo"/> U poodmaklim godinama rata u BiH, kada su već neki poslanici Republike Srpske bili spremni na kompromise, srpska crkva je zastupala militantniji stav, suprotstavljajući se raznim mirovnim predlozima, kao što je [[Vens - Ovenov plan]] iz 93. godine, a zatim [[plan Kontakt grupe]] iz 94. godine, i insistirajući da nema uzmaka sa zaposednute teritorije.<ref name="II deo"/> Na teritoriji Republike Srpske porušene su gotovo sve džamije (ukupno 1.186) i veliki broj katoličkih crkvi (preko 500), što crkva nije osudila.<ref>[http://www.bitno.ba/vijesti/svijet/patrijarh-pavle-izmakao-zemljaskoj-pravdi Patrijarh Pavle izmakao zemljaskoj pravdi]</ref> Neki sveštenici, poput episkopa [[Vasilije Kačavenda|Vasilija Kačavende]], su čak optuženi za silovanje bosanskih žena i devojčica.<ref>[http://www.sjenica-info.com/news.php?readmore=844 VLADIKA SPC SILOVAO U BIH]</ref>