'''''Napoléon''''' (ili '''''Napoléon vu par Abel Gance''''', doslovno "Napoleon viđen od AbelAbela Gancea") je [[Francuska|francuski]] crno-bijeli [[nijemi film|nijemi]] [[historijski film]] snimljen 1927. godine u režiji [[Abel Gance|Abela Gancea]]. Radnja prikazuje rane godine francuskog vojskovođe i državnika [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonapartea]] (čiji lik tumači [[Albert Dieudonné]]), odnosno opisuje njegovo školovanje u predrevolucionarnoj plemićkoj vojnoj školi [[Brienne-le-Château]], učešće u burnim [[Francuska revolucija|revolucionarnim zbivanjima]], prve uspjehe u [[Rat Prve koalicije|ratu Prve koalicije]] a završava s početkom trijumfalnog [[Italijanski pohod 1796|pohoda na Italiju]] 1796. godine. Gance je originalno planirao da ovaj film bude samo prvi u ciklusu od šest filmova koji su trebali opisati cjelokupni Napoleonov život i vladavinu; od te je namjere odustao nakon spoznaje da bi zahtjevala financijske resurse iznad njegove mogućnosti. Međutim, čak i u tako okljaštrenom obliku, Ganceov ''Napoleon'' je, prije svega zahvaljujući inovativnom korištenju pokretne kamere i drugim tehnikama stvaranja spektakularnih filmskih prizora stekao reputaciju jednog od najvažnijih ostvarenja svog vremena. Posebno se u tome ističe završna scena tzv. [[triptiha]] (kasnije nazvana [[Polyvision]]) u kojoj su tri projektora stvarala sliku u formatu 4:1 (umjesto dotada standardnih 1,33:1). Zbog svoje izuzetne dužine (od pet i pol sati), kao i zbog toga da su nedugo nakon premijere u kina došli publici daleko atraktivniji prvi [[zvučni film|zvučni filmovi]], ''Napoleon'' nije doživio željeni komercijalni uspjeh, te je relativno brzo pao u zaborav. Tek 1950-ih je doživio renesansu kao inspiraciju sineastima [[francuski Novi val|francuskog Novog vala]], a od 1968. traju nastojanja da se prikaže u svom originalnom obliku. U tome su se najviše istakli britanski filmski historičar [[Kevin Brownlow]] i američki sineast [[Francis Ford Coppola]].
