Mitropolit beogradski Melentije – razlika između verzija

'''Melentije Pavlović''' ([[1776]]—[[1833]]) je bio [[beograd]]ski [[arhiepiskop]] i [[mitropolit]] 1831—1833, i prvi [[Srbijanci|Srbijanac]] koji je upravljao [[Beogradska mitropolija|Beogradskom mitropolijom]] nakon sticanja autonomije od [[Vaseljenska patrijaršija|Vaseljenske patrijaršije]].

Sultanovim hatišerifom iz [[1830]]. Srbi su dobili pravo slobode veroispovesti i da mogu birati mitropolita između sebe, umesto do tada [[Grci|Grka]] [[fanariotfanarioti|fanariota]]a, kako što i knez [[Miloš Obrenović|Miloš]] u pismu kaže: "sinove našeg Otečestva možemo imati za episkope". Tako je 1831. Melentije postao prvi Srbin na tronu beogradskih mitropolita posle dugo vremena, jer do tada su od 1801. na tom položaju bili isključivo Grci ([[mitropolit Leontije Lambrović|Leontije]], [[mitropolit Agatanel|Agatanel]] i [[mitropolit Antim|Antim]]). Tada je u Srbiji bilo tri eparhije: beogradska, užička i šabačka, kojima je od 1833. pridodata i timočka. [[Vaseljenski patrijarh Carigrada|Carigradski patrijarh]] Konstantin I je svojim pismom od januara 1832. dao [[Beogradska mitropolija|Beogradskoj mitropoliji]] autonomiju.

Melentije je bio saradnik kneza [[Miloš Obrenović|Miloša Obrenovića]]. Prvi crkveni ustav beogradske mitropolije je dao [[1833]]. godine. Prikupljao je stare [[srbulja|srbulje]], stare povelje i druge rukopise i pripremao ih za štampu. Rođen je u selu [[Crnuća]] kod [[Gornji Milanovac|Gornjeg Milanovca]]. Bio je [[iguman]] manastira [[Manastir Vraćevšnica|Vraćevšnica]], a uz [[manastir]] je napravio osnovnu školu, petu po redu u Srbiji. Razboleo se i preminuo u [[manastir Vraćevšnica|manastiru Vraćevšnici]] [[11. jun6.|11. juna]]a [[1833]]. godine, gde je i sahranjen.

spisak=[[Spisakspisak srpskihpoglavara patrijarhaSrpske pravoslavne crkve|mitropolit beogradski]]