'''Treći put''' je izraz koji u najširem smislu predstavlja sve [[ideologija|ideologije]] ili političke platforme koje nastoje prevladati tradicionalne podjele između [[ljevicalevica|ljevice]] i [[desnica|desnice]] karakteristične za 20. vijek, odnosno vezane uz [[kapitalizam]] i [[socijalizam]]. U užem smislu se pod time podrazumijeva ideologija, tradicionalno vezana uz koncept tzv. [[radikalni centar|radikalnog centra]], koja se razvila u [[zapadni svijet|zapadnom svijetu]] na kraju 20. vijeka, a koju karakterizira kompromis između [[neoliberalizam|neoliberalne]] ekonomske politike [[deregulacija|deregulacije]] i [[slobodno tržište|slobodnog tržišta]] s jedne, te očuvanja i proširenja uloge [[socijalna država blagostanja|države blagostanja]] s druge strane. Iako je sam naziv svoju popularnost najviše stekao zahvaljujući knjizi ''The Third Way: The Renewal of Social Democracy'' britanskog politologa [[Anthony Giddens|Anthonyja Giddensa]], ideologija Trećeg puta se najviše vezuje uz administraciju američkog predsjednika [[Bill Clinton|Billa Clintona]] (1993 - 2001) kao i vladu britanskog premijera [[Tony Blair|Tonyja Blaira]] (1997 - 2007); oba političara su svoje stranke - [[Demokratska stranka SAD|američke demokrate]] i [[Laburističkalaburistička stranka (UK)|britanske laburiste]] - nastojali skrenuti udesno, odnosno približiti [[centar (politika)|političkom centru]] te ih tako učiniti prihvatljivim za najširi mogući spektar birača. Ekonomski uspjesi, karizma i globalna popularnost koju su Clinton i Blair uživali krajem 1990-ih su i ideologiju Trećeg puta učinili izuzetno privlačnom mnogim drugim strankama i političarima [[socijaldemokracijasocijaldemokratija|socijaldemokratskog]] i [[socijalizam|socijalističkog]] usmjerenja, te su politiku Trećeg puta u manjem i većem opsegu prihvatile sve vodeće lijeve strane na Zapadu, kao i [[reformirane komunističke partije]] u Istočnoj Evropi.
Od sredine 2000-ih je ideologija Trećeg puta, sve više pod udarom kritika, najviše od strane tradicionalnih ljevičara koji je smatraju ťek "kozmetičkim" uljepšavanjem desnog [[liberalizam|liberalizma]], odnosno oduzimanjem suvisle i konkretne alternative neoliberalnoj ekonomskoj politici. Tim je kritikama izuzetan poticaj dalo izbijanje globalne recesije pred kraj 2000-ih koja je dotadašnji model države blagostanja učinila neodrživim.
