Verzija na datum 8 mart 2013 u 23:39 uredi Addbot (razgovor \| doprinos) 46.972 izmene m Bot: Migrating 49 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q145665 (translate me) ← Starija izmjena		Verzija na datum 16 juni 2013 u 22:47 uredi poništi Kolega2357-Bot (razgovor \| doprinos) 64.473 izmene m Bot: popravljanje preusmjeravanja Novija izmjena →
Red 1: [[Datoteka:manchuguard.jpg\|right\|thumb\|210px\|Jedan od mandžurskih tjelohranitelja [[Car Qianlong\|cara Qianloga]] (1760) s prepoznatljivom kapom]] '''Mandžurci''' ([[Mandžurski jezik\|mandžurski]]: [[Datoteka:Manjui gisun.svg\|10px]] ''Manju''; {{zh-stp\|s=滿族 \|t=满族 \|p=Mǎnzú}}) su [[Mandžursko-tunguski narodi\|tunguski]] narod porijeklom iz dijela sjeveroistočne Azije zvanog [[Mandžurija]]. Za vrijeme [[Mandžursko osvajanje\|mandžurskog osvajanja]] u [[17. vijek]]u, osvojili su [[Narodna Republika Kina\|Kinu]], tada pod [[Dinastija Ming\|dinastijom Ming]], koju su zamijenili vlastitom [[Dinastija Qing\|dinastijom Qing]]. Ta dinastija je vladala Kinom do tzv. [[Xinhai revolucija\|Xinhai revolucije]] godine [[1912]], nakon koje je utemeljena [[Republika Kina]]. Mandžurci su se uglavnom asimilirali u [[~~Han~~ Kinezi\|Han Kineze]], a tokom tog procesa je došlo do značajnih kulturnih i drugih promjena u obje etničke grupe. Danas je [[mandžurski jezik]] gotovo izumro, a njime govori samo manjih broj starijih ljudi u seoskim sredinama sjeveroistočne Kine, kao i nekoliko naučnika; oko 10.000 ljudi govori [[Sibe]]om (Xiboom), modernim mandžurskim dijalektom koji se govori u regiji [[Ili]] u [[Xinjiang]]u. Posljednjih nekoliko godina, međutim, ponovno se javio interes za mandžursku kulturu i među Mandžurcima i među Han Kinezima. Danas postoji veliki broj Kineza koji imaju barem nekoliko Mandžuraca među precima, ali se oni uglavnom izjašnjavaju kao Kinezi. Usvajanje preferencijalne politike prema etničkim manjima (prednost pri upisu na univerzitete i zapošljavanju u državnim službama) je također potaklo kineske građane miješanog kinesko-mandžurskog porijekla da se izjašnjavaju kao Mandžurci. == Porijeklo == Mandžurci su potomci [[~~Jurčeni~~Džurdži\|Jurčena]], koji su u 12. vijeku bili osvojili veliku oblast sjeveroistočne Azije i ustanovili [[Dinastija Jin\|dinastiju Jin]] (Zlatnu dinastiju) koja je vladala Mandžurijom i sjevernom polovicom Kine sve do osvajanja i uništenja od strane [[Mongoli\|Mongola]] pod [[Džingis Kan]]om. Ime ''Mandžurci'' je formalno usvojio [[Nurhači]], poglavica [[Jianzhou Jurčeni\|Jianzhou Jurčena]] godine [[1635]], iako neki drže da je u upotrebi bilo još 1605. Nurhači se rodio u današnjoj [[~~Sjeverna~~Demokratska Narodna Republika Koreja\|Sjevernoj Koreji]] blizu [[Paektu]]/Changbai planina. Nurhačijev sin [[Hong Taiji]] je odlučio da će se Jurčeni ubuduće zvati ''Mandžurcima'' te je zabranio korištenje izraza ''Jurčen''. [[Mandžurski jezik]] pripada [[Tunguski jezici\|tunguskoj]] [[jezična grupa\|jezičnoj grupi]], koja sama pripada spornoj [[Altajski jezici\|altajskoj jezičnoj porodici]] (te je osnovu te hipoteze srodan korejskom, te mongolskim i turskim jezicima). Red 26: Godine [[1616]]. mandžurski vođa [[Nurhači]] ([[1559]]-[[1626]]) je ustanovio Kasnu dinastiju Jin (後金 Hòu Jīn) / Amaga Aisin Gurun, od strane podanika nazivanu Mandžurskom Državom (manju gurun), te ujedinio mandžurska plemena, ustanovivši (ili barem proširivši) mandžurski [[Sistem zastava]], vojnu strukturu koja je mandžurske snage učinila superiornim brojčano nadmoćnim kineskim snagama na bojnom polju. Godine 1636. Nurhačijev sin [[Hong Taiji]] je reorganizirao mandžurske snage, popunivši ih Mongolima, Korejcima i savezničkim Kinezima te promijenio ime države u ''[[Dinastija Qing\|Qing]]'', te formalno promijenio ime naroda u [[Mandžurci\|Mandžurce]]. Nurhači je kasnije osvojio oblast oko Mukden (današnjeg [[Shenyang]]a) i od nje stvorio novu prijestolnicu [[Carstvo Qing\|Carstva Qing]] godine 1621. Kada su godine [[1644]]. [[Peking]] osvojili pobunjeni seljaci pod [[Li Zicheng]]om , Carstvo Ch'ing je napalo [[Matična Kina\|matičnu Kinu]] i premjestilo prijestoolnicu iz [[Mukden]]a (fortificiranog grada iz vremena [[~~Period~~period ~~zaraćenih~~Zaraćenih država\|zaraćenih država]]) u [[Peking]]. Iz političkih razloga rani [[Mandžurija\|mandžurski]] carevi su se ženili s potomcima velikih [[Mongoli\|mongolskih]] kanova, tako da bi njihovi potomci (kao car [[Kangxi]]) mogli biti viđeni kao legitimni nasljednici mongolske [[Dinastija Yuan\|dinastije Yuan]]. Za vrijeme [[Dinastija Qing\|dinastije Qing]], mandžurske vlasti su se trudile sačuvati mandžursku kulturu i [[Mandžurski jezik\|jezik]]. Ti napori uglavnom nisu uspjeli, jer su Mandžurci postupno preuzeli običaje i jezik većinskih Han Kineza, pa se do [[19. vijek]]a, mandžurski rijetko govorio čak i na Carskom dvoru. Mandžurskim se, pak, još uvijek pisalo kako bi se održala komunikacija između cara i službenika Zastava sve do kraha dinastije. Dinastija Qing je također održavala sistem dvojnih službi u kojoj je svaka važnija služba morala uz kineskog imati i mandžurskog službenika. Zbog relativnog malog broja Mandžuraca, to je osiguralo da većina njih budu vladini službenici.

Mandžurci – razlika između verzija