Verzija na datum 11 mart 2013 u 09:11 uredi Addbot (razgovor \| doprinos) 46.972 izmene m Bot: migracija 3 međuwiki veza sada dostupnih na stranici d:q1252288 na Wikidati ← Starija izmjena		Verzija na datum 16 juni 2013 u 22:33 uredi poništi Kolega2357-Bot (razgovor \| doprinos) 64.473 izmene m Bot: popravljanje preusmjeravanja Novija izmjena →
Red 2: '''Manastir Tronoša''' je bio [[pravoslavlje\|pravoslavni]] muški manastir, sada je [[pravoslavlje\|pravoslavni]] ženski manastir koji se nalazi kod [[Tršić]]a u selu [[Korenita]], oblast Jadar, [[opština Loznica]], [[eparhija šabačka]] [[Srpska pravoslavna crkva\|Srpske pravoslavne crkve]]. U [[Tronoški letopis\|Tronoškom letopisu]] iz [[1791]]. kao ktitor manastira spominje se kraljica Katalina Nemanjić, žena [[~~kralj~~dragutin ~~Dragutin~~Nemanjić\|kralja Dragutina]]. Smatra se da je manastir nastao između [[1276]]. i [[1282]]. godine. Stradao je od Turaka krajem 15. veka kada je crkva srušena do temelja. Manastir je obnovljen je u [[16. ~~vek~~vijek\|16. veku]]u, crkva posvećena Vavedenju Bogorodice podignuta je [[1559]]. godine. Iguman Jovan opremio je u manstiru prepisivačku radionicu gde su 1571. i 1581. godine prepisivane bogoslužbene knjige za Tronošu i susedne manastire. Tronoški [[iguman]] Mihailo boravio je 1625. godine u Rusiji, u periodu od 16. do 18. veka ruski Sinod je pomagao ovom manastiru. Olovni pokrivač sa manastirske crkve nasilno je skinut krajem 17. veka. Za vreme [[Kočina krajina\|Kočine krajine]], iguman manastira bio je na čelu borbe. [[Vuk Stefanović Karadžić]] je učio školu u ovom manastiru [[1797]]. godine. Za vreme [[Prvi srpski ustanak\|Prvog]] i [[Drugi srpski ustanak\|Drugog srpskog ustanka]] Tronoša je mesto dogovora ustaničkih vođa, zbog čega doživljava nova razaranja. U [[Prvi ~~svetski~~svjetski rat\|Prvom svetskom ratu]] u manastiru je bila improvizovana bolnica za negu ranjenika. Poslednje razaranje Tronoše bilo je na početku [[Drugi ~~svetski~~svjetski rat\|Drugog svetskog rata]]. Uz veliko oštećenje objekata, tada su uništeni vredni rukopisi i predmeti manastirske riznice. Posle Drugog svetskog rata crkva je obnavljana 1964. i 1987. godine tokom proslava 100 godina od smrti i 200 godina od rođenja [[Vuk Stefanović Karadžić\|Vuka Karadžića]]. Manastirska crkva u Tronoši je podignuta kao jednobrodna građevina raškog graditeljskog stila. 1987. izgrađen je spomen-konak. [[Ikonostas]] crkve delo je [[Nikola Janković\|Nikole Jankovića]] iz [[1834]]. godine. Ovaj živopisac iz 19. veka je na ikonostasu naslikao sve ikone osim dve koje su urađene 1866. godine. Manastir je po završetku [[živopis]]a i ikonostasa osvećen 1834. godine. Tog dana je uveden običaj da se svake godine na [[Veliki četvrtak]] prilažu dve sveće duge -{2m}- i prečnika -{20cm}-, njih prilažu meštani okolnih sela i nazivaju se [[ratarske sveće]]. Ispred manastira nalazi se česma koju su po legendi sagradili [[Jug Bogdan]] i devet braće Jugovića pred polazak u [[Bitka na Kosovu\|Kosovski boj]]. Ovu česmu obnovio je arhimandrit Metodije i trgovac iz Lešnice Mladen Isaković 1894. godine. Poslednje obnavljanje kapele, uz koju je česma, izvršili su episkop šabačko-valjevski [[episkop Jovan Velimirović\|Jovan]] i iguman manastira Tronoše [[Antonije Đurđević]]. [[Kapela]] je posvećena [[sveti velikomučenik Pantelejmon\|svetom Pantelejmonu]]. Sa spoljašnje strane kapele, iznad cevi za vodu, izgrađena je slika [[mozaik]] devet Jugovića sa Jug-Bogdanom u sredini, svi na konjima pred polazak u boj na Kosovo.

Manastir Tronoša – razlika između verzija