Olaf III od Norveške – razlika između verzija

| sukcesija = [[Popisspisak norveških monarhakraljeva|kralj Norveške]]

'''Olaf III od Norveške''' ili '''Olaf Kyrre''' (cca. 1050 – 1093), odnosno '''Olaf Haraldsson''', bio je [[kraljevi Norveške|kralj Norveške]] od 1067. do smrti.<ref>[http://www.snl.no/.nbl_biografi/Olav_3_Haraldsson_Kyrre/utdypning ''Olav 3 Haraldsson Kyrre'' (Store norske leksikon)]</ref> Bio je sin kralja [[Harald Hardrada|Haralda Hardrade]] koga je pratio na njegovoj invaziji [[Kraljevina Engleske|Engleske]] 1066. godine; za razliku od oca je preživio [[Bitka na Stamford Bridgeu|bitku na Stamford Bridgeu]] te se godinu dana kasnije vratio u Norvešku, gdje je podijelio vlast sa bratom [[Magnus II od Norveške|Magnusom II]]. Dvije godine kasnije je Magnus umro, te je Olaf nastavio vladati sam. Njegovu dugu vladavinu je obilježila miroljubiva vanjska politika, odnosno sklapanje sporazuma sa susjedima; od toga je najvažniji bio sporazum sa [[Danska|danskim]] kraljem [[Svend Estridsen|Svendom Estridsenom]] čiju je kćer [[Ingerid od Danske|Ingerid]] uzeo za ženu. Olaf je također napustio očevu neprijateljsku politiku prema [[Bremenska nadbiskupija|Bremenskoj nadbiskupiji]], kojoj je priznao crkvenu nadležnost nad Norveškom. Period mira je iskorišten da se u Norveškoj reorganizira crkva, odnosno biskupi - koji su dotada bili dio kraljeve putujće [[svita|svite]] - dobiju trajna sjedišta. Godine 970. je, prema predaji, postavio temelje grada [[Bergen]]a. U Norveškoj su se u njegovo vrijeme prvi put javili [[cehesnaf|cehovi]]ovi, a vjeruje se da su se i prvi put počeli zapisivati zakoni.