Justa Grata Honorija – razlika između verzija

'''Justa Grata Honorija''' ([[latinski jezik|lat]]: ''Iusta Grata Honoria'', rođena [[417]]. ili [[418]]. - umrla oko [[455]]. godine), poznatija prosto kao '''Honorija''', bila je ćerka [[Zapadnozapadno rimskoRimsko carstvo|zapadnorimskog]] cara [[Konstancije III|Konstancija III]] i [[Gala Placidija|Gale Placidije]], ćerke [[Teodosije I|Teodosija I]]. Bila je starija sestra cara [[Valentinijan III.|Valentinijana III]]. Najpoznatija je po tome što je [[450]]. zatražila zaštitu od [[Atila|Atile]] što je [[Huni|hunski]] kralj protumačio kao bračnu ponudu.

Honorija je rođena između oktobra [[417]]. i septembra [[418]]. godine kao prvo dete u braku zapadnorimskog vojskovođe [[Konstancije|Flavija Konstancija]] i Gale Placidije, [[polusestra|polusestre]] cara [[Honorije|Honorija]]. Imena Justa i Grata dobila je po svojim baba-tetkama, ćerkama cara [[Valentinijan I|Valentinijana I]] dok je ime Honorija u svojoj muškoj varijanti već bilo odomaćeno u [[Teodosijeva dinastija|Teodosijevoj dinastiji]]. Honorijin mlađi brat, budući [[Valentinijan III.|Valentinijan III]] je rođen [[3. jul7.|3. jula]] [[419]]. godine. Najzad, Honorije je proizveo svog zeta Flavija Konstancija u savladara [[8. februar2.|8. februara]] [[421]]. godine, ali je Konstancije III umro već [[2. septembar9.|2. septembra]] iste godine. U potonjim borbama oko uticaja nad carem Honorijem, Gala Placidija i njena deca su [[423]]. proterani iz [[RavenaRavenna|Ravene]] i utočište su pronašli na istočnorimskom dvoru u [[CarigradIstanbul|Carigradu]]. [[VizantijaВизантијско царство|Istočnorimski]] car [[Teodosije II]], Placidijin [[sinovac]], je [[424]]. poslao vojsku u Italiju koja je svgrla uzurpatora [[JovanIvan, (uzurpator)rimski car|Jovana]], koji se učvrstio nakon Honorijeve smrti avgusta [[423]]. godine, i proglasila Valentinijana III za avgusta Zapada u Rimu [[23. oktobar10.|23. oktobra]] [[425]]. godine.

Nakon postavljena Valentinijana na presto, Honorija je dobila titulu ''avguste'' koju je odranije nosila i njena majka. Majka i ćerka su u Raveni, rezidenciji zapadnorimskih careva, podigle baziliku posvećenu [[Jovanivan Krstitelj|sv. Jovanu Krstitelju]] kome su pripisivale izbavljenje iz brodoloma u [[Jadransko more|Jadranskom moru]] tokom povratničkog putovanja u Italiju. U čast dve avguste je kovan i novac, nekoliko serija sa predstavom Honorije iskovani su u [[RavenaRavenna|Raveni]], najverovatnije 425-6. godine. Iako je mala avgusta imala najviše osam godina, portreti na novcu je prikazuju kao odraslu bezličnu caricu a u skladu sa vladarskom ikonografijom Teodosijeve dinastije.

U međuvremenu, 433. vrhovnu vlast u Zapadnom carstvu je preuzeo vojskovođa [[Flavije Aecije|Aecije]] iz ruku Placidije koja je od 425. bila regent u ime svog maloletnog sina. Valentinijan je zatim 437. oženio [[Teodosije II|Teodosijevu]] ćerku Eudoksiju i ubrzo je dobio ćerke Eudokiju (rođ. 438) i Placidiju (439. ili 440.). Honorija je time potisnuta u drugi plan počto se očekivalo da će porodica njenog brata i dalje rasti. Epizoda koja je usledila opisana je samo u fragmentarno sačuvanim izvorima. Po vizantijskom hroničaru iz 6. veka [[Marcelin Komes|Marcelinu]], Honorija je postala ljubavnica izvesnog Evgenija, prokuratora tj upravnika njenog imanja. Avgustina veza zgranula je carski dvor, Evgenije je [[449]]. pogubljen, a Honorija, koja je po nekim izvorima ostala u drugom stanju, je na brzinu udata za bivšeg konzula Herkulana. Suprug joj je odabran tako da, po [[Jovan iz Antiohije|Jovanu iz Antiohije]], nije mogla više težiti ni carskoj vlasti ni prevratu. Najzad, Honorija, nezadovoljna svojim položajem, poslala [[449]]. ili početkom [[450]]. je poverljivog evnuha sa zlatom i svojim pečatnim prstenom hunskom kralju [[Atila|Atili]]. Varvarski kralj je Honorijinu poruku, za koju danas ne možemo tačno reći šta je sadržala, protumačio kao bračnu ponudu i zatražio je od Valentinijana da mu u ime miraza prepusti polovinu carstva. Iako je [[Teodosije II]] savetovao svog brata od tetke da Atili preda Honoriju, zapadnorimski car je odbio hunske zahteve. Za njega, Honorija je već bila udata i pored toga rimski zakoni nisu prihvatali mogućnost da žena nasledi presto niti formalnu podelu carstva. Honorija je pošteđena carevog gneva na intervenciju stare avguste [[Gala Placidija|Placidije]].

Honorija se 449/50. obratila za pomoć Atili, baš kao što je i njena majka učinila 423. tražeći zaštitu [[VizigotiZapadni Goti|Vizigota]] za čijeg je kralja bila nekada udata. Samim tim, ovakav primer nije bio usamljen, ali je Atila želeo da unutrašnja previranja na dvoru u Raveni iskoristi za svoje ciljeve. Raznorodna vojska hunskog kralja je [[451]]. upala u [[Galija|Galiju]] ali je zaustavljena od strane Aecija i njegovih varvarskih saveznika u [[Bitka na Katalaunskim poljima|bici na Katalaunskim poljima]]. I naredne [[452]]. Atila je opljačkao i razorio gradove severne Italije ali je već [[453]]. godine umro u Panoniji. Pošto je nestalo velike opasnosti [[Valentinijan III.|Valentinijan III]] je ubio [[Flavije Aecije|Aecija]] [[454]], ali je naredne godine i sam poginuo od ruku dvojice Aecijevih gardista. Honorija, koja se u izvorima poslednji put pominje [[450]]. verovatno nije preživela ubistvo njenog brata koje je ujedno označilo i kraj vladavine Teodosijeve dinastije na Zapadu.