'''Ragtime''' (rjeđe '''rag-time''') je [[SADsjedinjene Američke Države|američki]] žanr [[zabavna muzika|zabavne muzike]] koji je uživao vrhunac popularnosti krajem 19. i početkom 20. vijeka. Glavna karakteristika mu je bila korištenje [[sinkopa|sinkopiranog]], odnosno "ofucanog" (engleski: ''ragged'') ritma, a po čemu je i dobio ime. Nastao je kao muzika za ples u [[kvart crvenih svjetala|kvartovima crvenih svjetala]] St. Louisa i New Orleansa prije nego što je stekao popularnost u obliku štampanih [[partitura]] za [[klavir]]. Predstavljao je svojevrsnu sintezu tada popularnih marš (muzika)|marševa u stilu [[John Philip Sousa|Johna Philipa Sousa]] sa [[poliritam|poliritamskom]] muzikom [[afroamerička|afroameričkih]] korijena.<ref name="rb2">''Scott Joplin: Black-American Classicist'', pp. xv-xvi.</ref> Njegov najpoznatiji autor je bio afroamerički muzičar [[Scott Joplin]] čija je kompozicija "[[Maple Leaf Rag]]" postala jednim od najpoznatijih i najprepoznatljivijih primjera žanra..<ref name="rb3">''Scott Joplin: Black-American Classicist'', p. xiii</ref><ref name="rb4">''Scott Joplin: Black-American Classicist'', p. xviii</ref>
Ragtime je iz mode izašao krajem 1910-ih kada je pažnju američke publike počeo privlačiti [[jazz]], a potom je bio gotovo potpuno zaboravljen sve dok ga početkom 1970-ih nije počeo proučavati muzikolog [[Joshua Rifkin]] te izdao rado slušanu kompilaciju Joplinovog opusa. Igrani film ''[[The Sting]]'' iz 1973. je također koristio Joplinovu muziku te je bio zaslužan za novu popularnost, a ''[[The Entertainer]]'' je nakratko postao jedna od najslušanijih pop-kompozicija.
Za ragtime se tvrdi da je uticao na kompozitore [[ozbiljnaklasična muzika|ozbiljne muzike]] kao što su [[Claude Debussy]] i [[Igor Fjodorovič Stravinski|Igor Stravinski]]. <ref name="rb6">''Scott Joplin: Black-American Classicist'', p. xiii.</ref>
