Radoslav Nemanjić – razlika između verzija

| prethodnik = [[Stefan PrvovenčaniNemanjić|Stefan]]

| naslednik = [[Stefan Vladislav INemanjić|Vladislav]]

| dinastija = [[Dinastija Nemanjića|Nemanjići]]

| otac = [[Stefan PrvovenčaniNemanjić|Stefan]]

Kralj Radoslav, naslednik [[Stefan PrvovenčaniNemanjić|Stefana Prvovenčanog]], je bio oženjen Anom, kćerkom [[Teodor Duka Komnin Duka|Teodora Duke]], [[Epirskaepirska despotovinaDespotovina|despota Epira]]. U vanjskoj politici se oslanjao na [[Epirska Despotovina|Epirsku Despotovinu]], grčku državu nastalu u [[Epir (region)|Epir]]u posle pada [[CarigradIstanbul|Carigrada]]a. U crkvenoj politici je želeo da izgladi narušene odnose sa [[Ohridska arhiepiskopija|Ohridskom arhiepiskopijom]].

Radoslav je bio najstariji sin [[Stefan PrvovenčaniNemanjić|Stefana Prvovenčanog]] iz njegovog prvog braka s Evdokijom Anđel koja je bila kćer vizantijskog cara [[Aleksije III, bizantski car|Aleksija III]]. Među historičarima postoji veliko neslaganje da li je on bio jedino muško dete ili ne iz tog nesretnog braka koji završava protjerivanjem Evdokije zbog preljubništva. Bez obzira na razloge do rastave među njegovim roditeljima dolazi u doba [[Ugarska|Ugarske]] svađe s [[Historija srednjovjekovne Srbije|Srbijom]] oko [[Zahumlje|Zahumlja]] koja će rezultirati i kratkotrajnom Ugarskom okupacijom i postavljanjem [[Vukan Nemanjić|Vukana Nemanjića]] za velikog župana Srbije.

Povratkom na vlast Stefana Prvovenčanog 1204. godine [[Historija srednjovjekovne Srbije|Srbija]] dobiva i kontrolu nad Zahumljem gdje je Radoslav postavljen za vladara. Direktni rat između Srbije i Ugarske je bio završio, ali celi ostatak očeve vladavine se nastavlja onaj za Zahumlje koji su srpske snage polako, ali sigurno gubile. Niti krunidba Stefana Prvovenčanog za kralja [[1218]]. godine to neće promeniti, a sada već visoke godine novookrunjenog kralja su značile da je on sve manje mogao efektivno upravljati svojom državom. Rezultat toga je bila njegova odluka da Radoslavu kao svom [[prestolonasljednik]]u daruje na upravljanje i [[Zeta (država)|Zetu]] to jest današnje Crnu Goru. Radoslav će tamo biti guverner između [[1222]] i [[1228]] godine kada Stefan Prvovenčani [[abdikacija|abdicira]] u njegovu korist.

U trenucima pripreme za preuzimanje vlasti na istočnom [[Balkan]]u je izgledalo da će [[Epirska Despotovina|Solunsko Carstvo]] obnoviti [[VizantijaВизантијско царство|Vizantiju]] tako da se u dogovoru s Stefanom Prvovenčanim Radoslav 1219. godine ženi za Anu Duka kćer [[Teodor Komnin Duka|Teodora Duke]], despota grčke države koja je nastala u [[Epir]]u posle pada [[CarigradIstanbul|Carigrada]]a u latinske ruke.

Teodorova je država bila tako jaka da je izgledalo da će uzeti i sam Carigrad. Kralj Radoslav je vodio svoju državu oslanjajući se na Epir. U Epirskoj državi je bila [[ohridska arhiepiskopija]]; Teodorov glavni savetnik je bio [[Dimitrije Homatijan]]. Radoslav je bio s njime stupio u veze i poveo je i crkvenu politiku u pravcu izglađivanja odnosa sa Ohridom, čime je došao u sukob sa [[SavaSveti NemanjićSava|Savom Nemanjićem]]. Zbog toga se Sava sklonio iz Srbije i otišao na Istok.<ref name="Mikić">[http://sr.wikisource.org/sr-el/%D0%A1%D1%80%D0%BF%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D1%86%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0_2 [[Григорије Микић|Grigorije Mikić]], Od samostalnosti Srpske Crkve do ukidanja Pećke patrijaršije]</ref>

Do otvorene pobune i građanskog rata dolazi na jesen [[1233]]. godine kada se srpski velikaši otvoreno bune i uz bugarsku pomoć pobjeđuju Radoslava čiji zadnji sačuvani kraljevski dokument je od [[4. 2.|4.2.]] [[1234]]. godine. U građanskom ratu na kraju pobeđuje Radoslavov brat Stefan Vladislav koji je prije početka neprijateljstva bio oženio kćer bugarskog cara kako bi dobio njihovu pomoć.

{{niz|pre=[[Stefan Nemanjić|Stefan Prvovenčani]]|spisak=[[Spisak srpskih vladara|Kralj Srbije]] [[1228]] — [[1234]]|posle=[[Vladislav Nemanjić|Stefan Vladislav I]]}}