[[10. novembar11.|10. novembra]] [[1951]]. godine sir Hugh Beaver je lovio u [[Weston Harobor]]u uz rijeku [[Slaney]], u grofoviji Wexford, na jugoistoku [[Irska|Irske]]. Biva uključen u raspravu koja ptica je brža - [[zlatni žalar]] (lat. ''Pluvialis apricaria'') ili [[jarebica]] od svih [[Evropa|evropskih]] ptica koje se love. Iste večeri dolaskom u Castlebridge House shvata da je uz pomoć dostupnih referentnih knjiga nemoguće dokazati da li zlatni žalar jeste ili nije najbrža od svih evropskih ptica koje se love.
Shvatio je da se i o mnogim drugim sličnim pitanjima svake večeri raspravlja u 81.400 krčmi širom [[VelikaUjedinjeno BritanijaKraljevstvo|Velike Britanije]] i Irske, a da nema nijedne knjige koja bi sporove u vezi sa rekordima razriješila. To ga je dovelo do zaključka da bi se ovakva knjiga mogla pokazati izuzetno popularnom. Njegova ideja postaje realnost [[12. septembar9.|12. septembra]] [[1951]]. kada je uposlio blizance Norrisa i Rossa McWhirter, da vide može li tome pomoći njihova londonska agencija za utvrđivanje činjenica. Otvoren je ured koji je započeo rad na prvom izdanju, od 198 strana, čiji su prvi primjerak štampari povezali [[27. august8.|27. augusta]]a [[1955]]. Prije [[Božić]]a iste te godine Ginisova knjiga rekorda našla se na prvom mjestu liste [[bestseler]]a, da bi na njemu sve dosad ostala, osim [[1957]]. i [[1959]]., kada nisu štampana nova izdanja.
Ginisova knjiga rekorda danas je najviše fokusirana na [[Čovjek|ljudska]] takmičenja, ali pored takmičenja sadrži neke činjenice kao na primjer koliko je iznosila težina najtežeg [[Tumor|tumora]] na svijetu, koja je najkraća [[rijeka]] na svijetu i sl.
