Guillaume od Tira – razlika između verzija

|mjesto_smrti=[[Tir (Libanon)|Tir]]

'''Guillaume od Tira''' (''Vilim od Tira''; {{lang-la|Guillelmus Tyrensis}}; {{lang-it|Guglielmo di Tiro}}; {{lang-fr|Guillaume de Tyr}}; [[Jeruzalem]] o. 1130 - [[Tir (Libanon)|Tir]], 29. septembar 1186) bio je [[Katolička crkva|katolički]] [[nadbiskup Tira]] od 1175. do 1186. poznat kao jedna od najvažnijih ličnosti u vladi [[Jeruzalemsko Kraljevstvo|Jeruzalemskog Kraljevstva]], ali i autor [[kronikaljetopis|kronike]] koja se smatra jednim od najvažnijih izvora za historiju [[križarski ratovi|križarskih ratova]].

O Guillameovom porijeklu nema gotovo nikakvih podataka. Na temelju toga da je imao brata po imenu Ralph, sa službenom titulom slobodnog građanina u [[Jeruzalem]]u, pretpostavlja se da je bio [[Francuzi|francuskog]] porijekla, odnosno da su mu roditelji bili relativno imućni [[trgovac|trgovci]] koji su se naselili u Jeruzalemu nakon uspostave križarskog Kraljevstva. Kao dijete se obrazovao u katedralnoj školi [[Bazilika sv. groba|Bazilike sv. groba]] gdje ga je tamošnji pročelnik (scholaster) Ivan Pižanin naučio čitati i pisati [[latinski jezik|latinski]]; Guillaume je također tečno govorio [[francuski jezik|francuski]] i [[italijanski jezik|italijanski]]; iako postoje tvrdnje da je znao [[grčki jezik|grčki]], [[arapski jezik|arapski]] i [[perzijski jezik|perzijski]], za njih nema jasnih potvrda. Oko godine 1145. Guillaume je otputovao u [[Evropa|Evropu]] kako bi nastavio školovanje u [[Pariz]]u i [[OrleansOrléans|Orleansu]]u, gdje su se od tamošnjih katedralnih škola upravo počeli razvijati prvi [[univerzitet]]i. Oko deset godina je učio [[slobodne vještine]] i [[teologija|teologiju]], gdje su mu učitelji bili [[Robert od Meluna]] i [[Adam de Parvo Ponte]]; također je učio [[rimska književnost|rimsku književnost]] kod [[Hilarije od Orleansa|Hilarija]] i [[teologija|teologiju]] kod [[Petar Lombardski|Petra Lombardskog]] i [[Maurice de Sully]]ja. Potom je otišao na [[Univerzitet u Bologni|Bolognu]] gdje je učio [[građansko pravo|građansko]] i [[kanonsko pravo]] kod tamošnja [[Četiri doktora Bologne|četiri doktora]].

Kada se oko 1165. vratio u [[Sveta zemljaZemlja|Svetu zemlju]], Guillaume je bio ne samo izvrsno obrazovan, nego i jedan od rijetkih domaćih ljudi koji je stekao takvo obrazovanje; križarske države su se tada uglavnom kao stručnjacima služile [[hodočasnik|hodočasnicima]] iz Evrope. Zbog toga je brzo napredovao u crkvenoj službi, stekavši naklonost kralja [[AmalricAmalrik I od Jeruzalema|Amalrica I]]. Postao je kanonik katedrale u [[AkkoAko (grad)|Akri]], godine 1167. [[arhiđakon]] katedrale u [[Tir (Libanon)|Tiru]]u. Godine 1168. je s [[bizantbizantsko carstvo/Latinična verzija|bizantskim]]skim carem [[ManuelManojlo I KomnenKomnin|Manuelom I Komnenom]] za račun Almarica I sklopio sporazum o zajedničkom pohodu na [[Fatimidi|fatimidski]] [[Egipat]], a 1170. posjetio [[Rim]]. Po povratku je preuzeo tutorstvo nad Almaricovim sinom [[Balduin IV od Jeruzalem|Balduinom]]. Prema vlastitim navodima je upravo on prvi posumnjao da dječak boluje od [[lepra|gube]], što se kasnije potvrdilo kada je narastao.