'''Grigorije''' (''Durić'', [[Vareš]], [[17. 12.|17. decembar]] [[1967]]) je [[Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska|episkop zahumsko-hercegovački i primorski]].
== Životopis ==
Episkop zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije (Durić) je rođen [[17. decembar12.|17. decembra]] [[1967]]. godine u [[Vareš]]u, u centralnoj [[Bosna|Bosni]], u pravoslavnoj srpskoj porodici, od oca Zdravka Durića i majke Savke rođ. Jović. Djetinjstvo je proveo u selu [[Planinica]], gdje je živjela njegova porodica, inače porijeklom iz hercegovačkog sela [[Banjani (Crnogorci)|Banjani]] iz okoline [[Bilećko jezero|Bilećkog jezera]].
Osnovnu školu završio je u [[Vareš]]u [[1981]]. godine, a [[1984]]. Elektroničarsku (u to vrijeme tako nazvanu) školu u Varešu. Srednju Bogoslovsku školu je upisao [[1984]]. i završio je [[1988]]. u [[Beograd]]u, nakon čega upisuje Bogoslovski fakultet, i potom [[1989]]. odlazi na odsluženje [[Vojni rok|vojnog roka]] u [[Zagreb]].
Zamonašen je u [[Manastir Ostrog|manastiru Ostrog]] [[23. jun6.|23. juna]]a [[1992]]. godine, odakle odlazi sa episkopom [[Atanasije Jevtić|Atanasijem (Jevtićem)]] u obnovljeni manastir Uspenja Presvete Bogorodice Tvrdoš kod [[Trebinje|Trebinja]]. Rukopoložen je za [[jerođakon]]a [[17. jul7.|17. jula]]a [[1992]], a za [[jeromonah]]a [[19. avgust8.|19. avgusta]]a [[1992]]. godine. Tvrdoški iguman postaje [[12. maj5.|12. maja]]a [[1996]], a [[arhimandrit]] [[19. avgust8.|19. avgusta]]a [[1997]]. godine. Bogoslovski fakultet je završio [[1994]]. godine i od [[1995]]. do [[1997]]. je bio na postdiplomskim studijama u [[AtinaAtena|Atini]].
== Episkop ==
Na vladičanskom tronu hercegovačke eparhije episkop Grigorije je ustoličen po blagoslovu [[Patrijarh srpski Pavle|patrijarha srpskog Pavla]], od strane [[Mitropolija crnogorsko-primorska|mitropolita crnogorsko-primorskog]] [[Amfilohije Radović|Amfilohija]] [[3. oktobar10.|3. oktobra]] [[1999]], kada je stao na čelo srpskog naroda u [[Hercegovina|Hercegovini]] i postao njegov duhovni vođ. Nasljednik je prethodnih jerarha ove eparhije, osam stotina godina stare, od kojih je prvi Ilarion, a za njim slijede sedamdesetorica velikih crkvenih pastira, poput Svetog Danila Humskog, [[Vasilije Ostroški|Svetog Vasilija Ostroškog i Tvrdoškog]], [[Petar Zimonjić|Svetog Petra Zimonjića]] i drugih, do vladike [[Atanasije Jevtić|Atanasija (Jevtića)]].
