'''Evagora''' (grčki: Εὐαγόρας) je bio kralj [[Staraantička Grčka|grčke]] kolonije [[Salamina )Cipar)|Salamina]] na [[Cipar|Cipru]] (vladao 410 - 374. pne.)
Njegovog oca po imenu Nikoklo su s vlasti svrgnuli [[FenicijaFenikija|Feničani]], te je Evagora djetinjstvo proveo u izgnanstvu. Godine [[410. pne.]] u [[Kilikija|Kilikiji]] okupio 50 pristalica s kojima se iskrcao na Cipru, digao ustanak i preuzeo vlast nad Salaminom, a kasnije i nad cijelim Ciprom. Ispočetka je, očekujući pokušaj [[PerzijskoPerzijska CarstvoMonarhija|Perzijanaca]] da preuzmu vlast nad otokom, saveznika pronašao u [[Atena|Ateni]], da bi se nakon poraza Atene u [[peloponeski rat|peloponeskom ratu]] [[404. pne.]] nastojao okrenuo perzijskom kralju [[Artakserks II|Artakserksu II]] te isposlovao savez Perzije i Atene koji će do izražaja doći u [[korintski rat|korintskom ratu]]. U tom je ratu Evagora aktivno sudjelovao, ali je kasnije ipak zaratio s Perzijom te je, nakratko, uz [[Stari Egipat|egipatsku]] pomoć osvojio dijelove [[Mala Azija|Male Azije]] i Fenicije. Nakon [[Antalkidin mir|Antalkidinog mira]] [[387. pne.]] ostao bez saveznika. Godine 381. pne. su Perzijanci iskrcali veliku vojsku na otok, ali im se Evagora godinama opirao, sve dok [[376. pne.]] nije uspio isposlovati mir temeljem koga zadržava prijestolje, iako kao perzijski vazal. Godine 374. pne. ga je ubio dvorski eunuh zbog privatne svađe, a naslijedio sin [[Nikoklo]].
Evagora se u antičkim izvorima često navodio kao uzoran vladar, koji je brinuo o dobrobiti svojih podanika, ali i kao veliki poklonik helenske kulture. Upravo njemu se pripisuju reforme temeljem kojih je dotadašnje [[ciparsko pismo]] zamijenjeno [[grčki alfabet|grčkim alfabetom]].
