'''Drugi Nicejski sabor''', održan u [[Iznikİznik|Niceji]] od septembra do oktobra [[787]], sazvala je carica [[IrenaIrina (bizantskavizantijska carica)|Irena]], namjesnica [[Konstantin VI|Konstantina VI]], da bi se izjasnilo o kultu poštovanja [[ikona]].
[[Lav III Isavrijenac|Lav III]] Isavrijanac izdaje [[727]]. godine edikt kojim zabranjuje poštovanje ikona i načelno slikovito predstavljanje, smatrajući to pravim idolopoklonstvom. Car imenuje ikonobornog patrijarha, a od pape Grigorija Š, koji bijaše izopćio ikonoborce, izuzima pokrajinu Ilirik ispod [[Papa|papske]] nadležnosti i predaje ga pod nadležnost [[CarigradIstanbul|Carigrada]]a. Njegov nasljednik [[Konstantin IV]] Kopronim saziva Sabor [[754]]. godine u Carigradu,koji osuđuje poštovanje ikona i isključuje ikonofile, uključujući i [[Jovan Damaskin|Jovana Damaskina]], najljućeg branioca poštovanja ikona. Carica Irena, podrškom patrijarha [[Patrijarh Tarasije od Konstantinopola|Tarasija]] i pristankom pape [[Adrijan I|Adrijana I]], saziva drugi Sabor, također u Niceji (350 otaca), koji poništava odluke Sabora iz 754. godine i formuliše učenje da predmet poštovanja jeste ličnost predstavljena na ikoni, i da treba praviti razliku između obožavanja (λατρεια), koje priliči samo Bogu, i poštovanja (προσκυνησις) koje dolikuje svetima. Sabor nisu prihvatile Crkve u carstvu [[Karlo Veliki|Karla Velikog]] ([[Nemačka|Njemačka]], [[Francuska]], [[Španija]]). Sabor u [[Frankfurt na Majni|Frankfurtu]]u [[794]]. godine i Karlovske knjige izjašnjavaju se protiv poštovanja ikona.
Uz svu otvorenu opoziciju [[Patrijarh Nikifor|patrijarha Nikifora]], Teodora Studita i načelno monaha, ikonoborstvo opstaje blagodareći otvorenom gonjenju Pravoslavnih od strane [[Bizantijskobizantsko carstvo/Latinična verzija|bizantijskih]] careva. Tek pod caricom [[Teodora (9. stoljeće)|Teodorom]] kult ikona ponovo je uspostavljen ([[842]]); u spomen na taj događaj ustanovljena je [[Nedelja Pravoslavlja]], prve nedelje [[Uskrs|Uskršnog]] posta. [[Ikonoklazam|Ikonoborstvo]] je poslednja [[hereza|jeres]] koja je bila predmet [[ekumenski Sabor|ekumenskog sabora]].
