Nove tendencije – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m Bot: migracija 2 međuwiki veza sada dostupnih na stranici d:q1568501 na Wikidati |
m Bot: popravljanje preusmjeravanja |
||
Red 1:
'''Nove tendencije''' ([[francuski jezik|francuski]]: '''Nouvelles Tendances''') je naziv za 5 međunarodnih izložbi održanih u [[Zagreb]]u od [[1961]]. do [[1973]]., koje je organizirala tadašnja je Galerija suvremene umjetnosti (danas Muzej suvremene umjetnosti).
Na izvjesni način Nove tendencije su bile nastavak onog što je započela umjetnička grupa [[EXAT 51]] želja da se na gotovo naučnoj osnovi sintetiziraju umjetnički pokreti [[
Tako su ''Nove Tendencije'' izrasle u nešto kao pokret koji je okupljao avangardne umjetnike [[Zapadna Evropa|zapadne]] i [[Istočna Evropa|istočne Evrope]] i obje [[Amerike|Amerike]], bez obzira na njihove ideološke razlike. Uglavnom su to bili umjetnici koji su eksperimentirali sa [[Op
Zvijezdani trenutak tog pokreta bila je Izložba održana u ''Muzeju dekorativnih umjetnosti'' u [[Pariz]]u [[1964]].
== Historija==
Organizatori Novih tendencija bili su likovni kritičari okupljeni oko [[zagreb]]ačke Galerije suvremene umjetnosti; [[Božo Bek]] (direktor galerije), [[Boris Kelemen]] (kustos galerije), [[Matko Meštrović]], [[Radoslav Putar]], [[Dimitrije Bašičević]] Mangelos i [[slikar]]i: [[Ivan Picelj]] (član zagrebačke grupe EXAT 51) i [[Almir Mavignier]] ([[brazil]]sko - [[
<ref name=ms>[http://www.msu.t-com.hr/msuzbirke_tendencije_e.htm New tendencies, Museum of Contemporary Art Zagreb (pristupljeno 28. 02. 2011.)]</ref>
* Prvu izložbu '''Nove Tendencije''' ([[1961]].) karakterizirao je vrlo širok spektar umjetničkih stilova unutar apstrakcije. To više nije bilo klasično dvodimenzijalno slikarstvo, već trodimenzionalni objekti - spoj kiparstva i slikarstva. Izložba je okupila umjetnike eksperimentatore; Almira Mavigniera, Julije Knifer]], njemačke slikare okupljene oko časopisa Zero (Oto Piene, Heinz Mack), talijanske umjetnike okupljene oko milanske galerije i časopisa Azimuth (Enrico Castellani (slikar i kipar), Piero Manzoni (konceptualni umjetnik). Na izložbi su prevladavala djela usmjerena na sistemska istraživanja; Françoisa Morelleta (kipar), Karla Gerstnera (švicarski grafički dizajner), te optička istraživanja površine i strukture objekta; Marca Adriana (austrijski avangardist), Julio Le Parca (argentinski kinetički kipar), Günthera Ueckera i djela talijanske grupe "N" (Biasi, Massironi, Chiggio, Costa, Landi). Na Tendencijama 1 pojavljuju se i prvi radovi programirane i kinetičke umjetnosti, koji na kasnijim izložbama postaju dominantni stil.
| |||