Razlike između izmjena na stranici "Babilonsko ropstvo"

'''Babilonsko ropstvo''', '''babilonsko sužanjstvo''' ili '''babilonsko progonstvo''', je naziv koji se obično koristi za deportaciju i progonstvo [[Jevreji|Židova]] iz drevnog [[Kraljevstvo Juda|Kraljevstva Juda]] u [[Babilon]] od strane [[Nabukodonosor II od Babilona|Nabukodonosora]] u 6. vijeku pne. Ropstvo i kasniji povratak u Izrael su ključni događaji u historiji Židova i judaizma, te su imali dugoročne posljedice na razvoj moderne jevrejske kulture i običaja.

Kraljevstvo Juda ({{Hebrejsko ime|מַלְכוּת יְהוּדָה|Malḫut Yəhuda|Malḵûṯ Yəhûḏāh}}) (cca. [[930-e pne.|930. pne.]]–[[580-e pne.|586. pne.]]), često navođeno kao "Južno kraljevstvo,"<ref>Kako bi se razlikovalo od "Sjevernog Kraljevstva" [[Kraljevstvo Izrael|Izrael]]</ref> bila je jedna od država-nasljednica "[[Ujedinjena Monarhija|Ujedinjene Monarhije]]." [[Pleme Juda]] je [[kralj David|kralja Davida]] izabralo da vlada nad njima, te je [[Davidijanska loza]] preživjela 350 godina, sve dok kraljevstvo godine 586. pne. nije uništilo [[Neo-babilonskoNovovavilonsko Carstvokraljevstvo|Babilonsko Carstvo]] pod Nebuzar-adan, kapetanom tjelesne garde [[Nabukodonosor II od Babilona|Nabukodonosora]].<ref>''[[Knjiga o Kraljevima|2 Kraljevima]]'' 25:8-21.</ref> Tada je uništen i [[Prvi hram]] u Jeruzalemu. Već prije toga su Babilonci bili [[Opsadaopsada JeruzalemaJerusalima (597. pne.)|zauzeli]] Jeruzalem te prognali judejsko plemstvo i vodeće građane.<ref>Danijel 1:1-6; cf. 2 Ljetopisi 36:6-7; također 2 Kraljevi 24:10-16.</ref> Nakon što je Babiloniju osvojilo [[Perzija|Perzijsko Carstvo]] godine [[530-e pne.|539. pne.]], perzijski vladar [[Kir Veliki]] je Židovima dozvolio da se vrate u svoju domovinu, a 40.000 njih je iskoristilo tu priliku, o čemu govore biblijske priče o [[Joahin]]u, [[Ezra|Ezri]] i [[Nehemija|Nehemiji]].

Babilonsko progonstvo i povratak u Izrael se u vjerskom smislu smatra jednim od ključnih događaja u odnosu Boga i njegovog izabranog naroda - Izraela. Isto kao što su bili predodređeni da padnu u ropstvo a potom budu izbavljeni iz [[DrevniStari Egipat|Egipta]], Izraeliti su bili predodređeni za Božju kaznu u obliku Babilonaca, od kojih su ponovno izbavljeni. Babilonsko ropstvo je zbog toga imalo značajan uticaj na razvoj judaizma i židovske kulture, što uključuje promjene u [[hebrejsko pismo|hebrejskom pismu]] te promjene u ritualima i običajima [[judaizam|židovske vjere]].

Ovaj period je karakterizirala pojava posljednjih velikih [[Hebrejska Biblija|biblijskih]] [[proročanstvo|proroka]] kao što je [[Ezekija|Ezekijel]], a nakon čega je [[Tora]] dobila veliku važnost u ždiovskom životu.<ref>Prema [[historijski kriticizam|historijsko-kritičkim]] proučavateljima Biblije, biblijski tekstovi su upravo u to vrijeme bili uređeni i obrađeni, te je započela [[Biblijski kanon|kanonizacija Biblije]] kao najvažnijeg teksta za sve Židove.</ref> Ovaj je proces koincidirao s pojavom [[pisar]]a i [[mudracmudrost|mudraca]]a kao židovskih vođa (v. [[Ezra]] i [[fariseji|farizeji]]).

Prije progonstva, narod izraela se organizirao po načelu [[Dvanaest plemena Izraela|plemena]]; nakon toga su organizirani u [[klan]]ove, s time da je pleme [[Levi]] zadržalo [[Levitilevi (pleme)|posebnu ulogu]]. Nakon babilonskog ropstva, ustanovile su trajne i brojne zajednice Židova izvan [[Eretz Israel|Zemlje Izraelove]], pa se tako taj događaj smatra početkom "[[Jevrejska dijaspora|Židovske dijaspore]]."<ref>Alternativni pogledi, pak, smatraju da je ona zapravo započela sa [[Asirsko progonstvo Jevreja|asirskim progonstvom Židova]].</ref>