Pavle od Tarsa – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 29:
=== Drugo misionarsko putovanje ===
Drugo Pavlovo putovanje (49–52. godine) počinje u Antiohiji u pratnji [[Apostol Sila|Sile]] — ovaj put bez Varnave. Posle posete Crkvama Likaonije i pridruživanju [[Timotej Efeški|Timoteja]] u Listri, odlazi u Frigiju i galatijsku zemlju i u nastavku u Troadu, posle koje, nakon jedne vizije, ide u [[Makedonija|Makedoniju]]. Tu mu se priključuje i [[Apostol Luka|Luka]], koji u [[Dela apostolska|Delima apostola]] od tada opisuje događaje u prvom licu množine. U [[Filipi]]ma u Makedoniji se osniva prva Crkva na tlu Evrope. U nastavku putovanja Pavle stiže preko [[Amfipolis]]a i Apolonije u [[Solun]], koji zbog progona brzo napušta, te stiže do [[Ber]]a — gde iz istih razloga ostaje kratko — i odatle u [[Atina|Atinu]], gde nije imao uspeha.<ref name="Зизијулас"/>
[[Dela apostolska]] navode govor u Atini i navodi dva imena, [[Dionisije Areopagit|Dionisija Areopagita]] i Damaru koji su plod ove posete. Atinjani su posmatrali Pavla sa sumnjom i stavom „da čujemo opet o tome“. Čini sa da je, po Luki, propoved o [[Vaskrsenje|vaskrsenju]] mrtvih, bila glavni kamen spoticanja za atinske filosofe. Sledeća stanica na putovanju bio je trgovački grad [[Korint]], u kome Pavle ostaje godinu i po dana u društvu [[Akila|Akile]] i [[Priskila|Priskile]] i piše dve poslanice Solunjanima. Iz Korinta, zajedno sa Akilom i Priskilom, odlazi u [[Efes]], iz koga posećuje Kesariju u Palestini i možda zakratko [[Jerusalim]], da bi se vratio u Antiohiju, u kojoj ne ostaje dugo i napušta je jednom za svagda.<ref name="Зизијулас"/>
=== Treće misionarsko putovanje ===
Treće putovanje (52–56. godine) ima za cilj [[Efes]], odakle Pavle posećuje Malu Aziju i [[Grčka|Grčku]]. Tada, najverovatnije u Efesu, gde je Pavle zatočen, nastaju sve ili neke od Poslanica iz sužanjstva (Filipljanima, Kološanima, Filimonu, Efescima), iako ih predanje smešta u vreme kasnije Pavlovog sužanjstva u Rimu.<ref name="Зизијулас"/> Od Pavlovih delatnosti tokom ovog putovanja izdvajaju se odnosi sa Crkvom u [[Korint]]u. Plod tog odnosa je nekoliko putovanja tamo, kao i sačuvana prepiska (1. i 2. Korinćanima), a možda i treća poslanica (po nekima i četvrta) koje nisu sačuvane.<ref name="Зизијулас"/> Prilikom treće posete Pavla Korintu, nastaje [[Poslanica Rimljanima]], teološki tekst koji će između ostalog otkriti i Pavlov stav o položaju „neznabožaca“ u hrišćanstvu.
=== Dalja putovanja ===
Zabeleženo je i četvrto putovanje apostola Pavla (62–64. godine), posle njegovog boravka i dvogodišnjeg zatočeništva u Rimu, koje pokriva zapad, možda sve do [[Španija|Španije]]. Po Pastirskim poslanicama (1. i 2. Timoteju i Titu) ovo putovanje obuhvata i ponovni put na istok, uglavnom u Malu Aziju, [[Krit]], [[Makedonija|Makedoniju]] i [[Ilirik]], da bi se ponovo završilo u Rimu, gde je Pavle, po predanju, stradao mučeničkom smrću u toku [[Neron]]ovog [[progoni hrišćana|progona]].
Pavle je osnivao crkve po čitavom istočnom Sredozemiju, uglavnom u urbanim centrima. On je od svojih preobraćenika stvorio čvrsto povezane zajednice koje Vejn Miks naziva „prvim gradskim hrišćanima". Bile su to socijalno i etnički raznovrsne skupine u kojima su bili izmešani trgovci, [[rob]]ovi i bogati pokrovitelji, čija je dužnost bila da pomažu i podržavaju jedan drugog, očekujući [[Hristov drugi dolazak|Hristov trijumfalni povratak]].<ref>Wayne Meeks, ''The First Urban Christians: The Social World of the Apostle Paul''. New Haven: Yale University Press, 1983.</ref>▼
Pavlovo učenje bilo je suprotstavljeno učenju [[Prvobitni jevrejski hrišćani|prvobitnih jevrejskih hrišćana]] te ga je na kraju potisnulo na prvom [[Jerusalimski sabor|Jerusalimskom saboru]].
▲Pavle je osnivao crkve po čitavom istočnom Sredozemiju, uglavnom u urbanim centrima. On je od svojih preobraćenika stvorio čvrsto povezane zajednice koje Vejn Miks naziva „prvim gradskim hrišćanima". Bile su to socijalno i etnički raznovrsne skupine u kojima su bili izmešani trgovci, [[rob]]ovi i bogati pokrovitelji, čija je dužnost bila da pomažu i podržavaju jedan drugog, očekujući [[Hristov drugi dolazak|Hristov trijumfalni povratak]].<ref>Wayne Meeks, ''The First Urban Christians: The Social World of the Apostle Paul''. New Haven: Yale University Press, 1983.</ref>
Prema hrišćanskom predanju, Pavao je molio danonoćno, osjećao je iskustvo Boga, imao je dar jezika i proročku snagu. Pavao je bolovao od neke bolesti, koju on naziva "trn u tijelu". Puno je pisao kršćanskim zajednicama u obliku poslanica, koje su postale sastavni dio [[Biblija|Biblije]]. Jedan od najpoznatijih njegovih tekstova je "[[Hvalospjev ljubavi]]" iz [[Druga poslanica Korinćanima|Druge poslanice Korinćanima]].
| |||