Postojala su dva tipa konjaničkih jedinica spahija; '''Timarske spahije''' ([[Turski jezik|turski]]: timarlı sipahi), provincijska konjica raspoređena praktički po cijelom carstvu, koja je bila organizirana na timarskom sistemu i činila glavninu otomanske vojske i stalna plaćenička '''Sultanova konjica''' (kapıkulu sipahi) pri Visokoj Porti.
==Timarske spahije==
Timarski spahija ([[timariot]]) bio je korisnik feudalnog zemljišnog dobra - [[timar]]a (تيمار tîmâr) kojeg je dodjeljivao izravno [[sultan]] iljali bi se kod svog [[beglerbeg]]a, a bilo ih je dva; [[Rumelija|rumelijski]] ([[balkan]]ski) i [[Anadolija|anadolijski]] ([[Azija|azijski]]). Ako se bitka vodila u [[Evropa|Evropi]], rumelijski alaji su bili na počasnom desnom krilu otomanske voja dokumentima iz toga doba početkom [[16. vijek|16. st]]. Otomansko carstvo imalo je oko 90 000 spahija (a vojska oko 200 000 ljudi).
