Bitka na Rovinama – razlika između verzija

'''Bitka na Rovinama''' je vođena [[17.05.]][[1395]]. godine<ref name="ISN">{{ISN II}}</ref><ref name="ODB">{{ODB}}</ref> nedaleko od današnjeg [[Arad]]a u [[Rumunija|Rumuniji]]<ref name="ODB" />, između [[Vlaško vojvodstvo|vlaškog vojvode]] [[Mirča Stariji|Mirče Starijeg]] ([[1386]] — [[1418]]) i [[Otomanski sultan|otomanskog sultana]] [[Bajazit I|Bajazita I]] ([[1389]] — [[1403]]). Vlaški vojvoda je uživao podršku [[Kraljevina Mađarska u srednjem veku|mađarskog kralja]] [[Žigmund Luksemburški|Žigmunda Luksemburškog]] ([[1387]] — [[1437]]), dok su se otomanskoj vojsci našle [[Srbi|srpske]] velmože ([[Stefan Lazarević|Stefan]], [[Marko Mrnjavčević|Marko]], [[Konstantin Dragaš Dejanović|Konstantin Dragaš]] i verovatno [[Konstantin Balšić]]<ref name="ISN" />) kojekoji su, kao Bajazitovi [[vazal]]i, predvodili pomoćnesvoje odrede. Otomanska vojska je najverovatnije poražena u borbi<ref name="ISN" /><ref name="ODB" />, ali nije pretrpela značajne gubitke<ref name="ISN" />. Sa druge strane, vlaški vojvoda je posle bitke priznao sultanovu vrhovnu vlast i obavezao se da mu plaća [[danak]]<ref name="ODB" />.

Bitka na Rovinama je značajna jer je ''pokazala da Turci nisu nepobedivi''<ref name="ISN" />, što je dovelo do organizovanja velikog [[Krstaški pohod|krstaškog pohoda]] protiv njih, koji se okončao [[Bitka kod Nikopolja|katastrofom kod Nikopolja]], [[25.09.]][[1396]]. godine. Na lokalnom planu, ona je dovela do značajnog širenja teritorija na Balkanu, koje su se nalazile pod direktnom vlašću otomanskog sultana. U bici su poginuli kralj Marko i Konstantin Dragaš, tako da je Bajazit zauzeo njihove zavisne države. Prema navodima [[Konstantin Filozof (XV vek)|Konstantina Filozofa]] iz [[Žitije despota Stefana Lazarevića|žitija Stefana Lazarevića]], pred samu bitku kralj Marko je Konstantinu Dragašu rekao<ref name="ISN" />:''„Ja kažem i molim Gospoda da bude hrišćanima pomoćnik, a ja neka budem prvi među mrtvima u ovom ratu“.''