Hugenotski ratovi – razlika između verzija

[[Martin Luther|Lutherovo]], a zatim i [[Kalvinizam|Calvinovo]] učenje]] zahvatilo je početkom 1500-ih sve više maha u Francuskoj, te sve slojeve, gotovo šestinu stanovništva, usprkos progonima[[progon]]ima za vrijeme vladavine [[Franjo I.|Franje I.]] i [[Henrik II. Sveti|Henrika II.]]. Vođe hugenota (protestanata) u Francuskoj bili su [[Burbonci]] i dio visokog plemstva. Vojvodska [[obitelj Guise]] je pak zagovarala održavanje učenja tradicionalnog katoličkog nauka, a podupirala ih je [[Španjolska]] i [[papa]].<ref name="krleža101">[[#KrležaIII|Krleža 1969.]], str. 101</ref> Na hugenotskoj strani su bili [[Feudalizam|feudalci]] i južni gradovi, a uz monarhiju građanstvo i seljaštvo, jer je bilo protiv feudalaca.<ref name="krleža434">[[#KrležaII|Krleža 1969.]], str. 434</ref> Neki stoga smatraju da je taj sukob - osim religiozne prirode - bio i sukob "staleškog [[Republika|republikanstva]]" i [[Apsolutizam|apsolutizma]].<ref>[[#Goldstein|Goldstein 1996.]], #1562.</ref>

Mnogi uzimaju pokolj 80 hugenota u Vassyju 1. ožujka 1562. kao početak eskalacije sukoba između te dvije grane kršćanstva.<ref>[[#Holt|Holt 2005.]], str. 50-52</ref> 24. kolovoza 1572. dogodio se najznačajniji pokolj hugenotskih vođa, tzv. [[Bartolomejska noć]], po zamisli [[Caterina de' Medici|Katarine Medici]], majke [[Karla IX., kralj Francuske|Karla IX.]]: nakon što se Katarinina kćer [[Marguerite de Valois]] udala za hugenota, [[Henri de Navarre|Henria de Navarrea]], neuspio atentat na hugenotskog admirala [[Gašpar II. de Coligny|Gašpara II. de Colignyja]] izazvao je paniku te je Katarina naredila vojnicima istrebljenje svih hugenota koji su se okupili na svadbi. Hugenoti su ubijani čak i [[Louvre]]u, njihovi dućani su opustošeni a vlasnici ubijeni i bačeni u [[Seine]]u, dok su se napadi nastavili i u drugim gradovima ([[Rouen]], [[Lyon]], [[Bourges]], [[Orléans]], [[Bordeaux]]). Broj mrtvih procjenjuje se na najmanje 3.000 samo u Parizu.<ref>{{cite web |url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/516821/Massacre-of-Saint-Bartholomews-Day| title=Massacre of Saint Bartholomew’s Day| publisher=Encyclopædia Britannica| accessdate=7. veljače 2013}}</ref>

Za vladavine Karlova brata, Henrika III. (1574.-'89.) pokrenuta je politika smirivanja i popuštanja kako bi se završilo krvoproliće koje je podijelilo državu.<ref name="krleža101"/> Kao odgovor na to, katolici su se organizirali u "Svetu ligu" koju je vodio [[Henrik Guise]], te su pritiscima donijeli ''Nemourski edikt'' 1585. kojim su hugenotima oduzeta prava preostala na osnovi ''Siječanjskog edikta'' 1562.<ref name="krleža101"/> Obrat se za hugenote dogodio tek kada je na francusko prijestolje stupio njihov pristaša, [[Henrik IV.]] Iako je iz političkih razloga prešao na katoličku vjeru, donio je ''Nanteski edikt'' 1598. kojim su hugenotima zajamčena sva prava vjeroispovijesti i slobodu vršenja religioznih obreda, izuzev Pariza i nekih biskupskih gradova, koji su ostali katolički zakonom.<ref name="krleža101"/> Time su hugenoti izjednačeni sa katolicima. Sukob je završen bez teritorijalnog cijepanja, čime su nadvladani [[staleži|državni staleži]] i odvojeni religiozni sukobi od plemićke oporbe apsolutizmu.<ref>[[#Goldstein|Goldstein 1996.]], #1598.</ref> Ipak, stanovite trzavice su ostale i narednih sto godina, a progoni protestanata su nastavljeni djelomično i nakon smrti Henrika IV.<ref name="krleža434"/>

[[Kategorija:16. vekvijek]]