Dinarska četnička divizija – razlika između verzija

 

Četnički potpukovnik [[Mladen Žujović]] je poslat da ispita uzroke lošeg stanja četničke organizacije na području Kninske Krajine, o čemu on kaže sledeće:

{{citat|»Vojska je u glavnom sedela u žicama i samo povremeno odlazila u tz. akciju čišćenja terena. Krvavi experimenti ponavljali su se dosta često ali niko nije iskorišćavao bolna iskustva svake od tih akcija. Posle svakog čišćenja trupe su vraćane u žice a partizani se vraćali na stara mesta. I kaogod što su Italijani pogrešno radili, držali se žice a teritoriju napuštali partizanima, tako su radili i naši s tom samo razlikom što su povremeno izlazili iz žica i vodili borbe sa partizanima u kojima je akcijama često puta učestvovala i talijanska vojska. Kako je svaka od tih akcija bila propraćena pljačkom pa i zločinima to je svet i iz tog razloga smatrao četnike običnim zločincima i tuđinskim plaćenicima.«<ref>Zb. NOR, XIV/2, 888.</ref>|Izveštaj četničkog potpukovnika [[Mladen Žujović|Mladena Žujovića]] o stanju Đujićevih četnika sredinom 1943.}}

 

Od pada [[Mussolini]]ja [[24. jul]]a 1943. Žujović i Đujić počinju reorganizirati četničke jedinice u »[[JVUO|Jugoslovensku vojsku u otadžbini]]«. Žujović je 6. augusta obavijestio Mihailovića kako je »izdao naređenje svim potčinjenim jedinicama da već sad naprave žigove sa oznakom 'Jugoslovenska vojska u otadžbini' iznad naziva komande«. Žujović na osnovu Dražine komande »u vezi predstojećih krupnih događaja«, odnosno očekivanog iskrcavanja Saveznika, naređuje:

 

{{citiranje|1) Danom prijema ovog naređenja sve četničke jedinice na području zapadne Bosne, Like i Dalmacije ulaze u sastav Jugoslovenske vojske u otadžbini, na čijem čelu stoji Jugoslovenski ministar vojske, mornarice i vazduhoplovstva i načelnik Štaba Vrhovne komande armijski deneral Dragoljub Mihailović.

<br>

Do kraja jeseni 1943. sve Đujićeve jedinice su dobile njemačko naoružanje.<ref name="Pop izdaje"/> [[114. lovačka divizija]] je u septembru samo za četnike u Žitniću dala »dva teretna samovoza pušaka i strojopušaka«.<ref>AVII, 262, 48—1/2.</ref> Od novembra su počeli primati i obroke. Đujićeva intendantura je dnevno primala 15.000 kilograma hrane.<ref name="Pop izdaje"/> Nijemci su smatrali da »Đujićeve snage nisu u stanju voditi samostalne operativne akcije«, ali se »mogu koristiti u široj zoni obrane prometnica i pojedinih rejona isključivo osloncem na naše trupe i prema zadacima određenim od strane naših štabova«.<ref>AVII, MF-NAV-311/523-530.</ref> Početkom [[1944]]. godine, Nemci su saradnju sa Dinarskom četničkom divizijom ocenjivali kao zadovoljavajuću:

 

{{citiranje|„Vojne operacije Dinarske četničke divizije sprovođene u saradnji sa njemačkim divizijama, koje su također obavještavane o rezultatima operacija. Pored toga, značajni dijelovi četničkih jedinica su upotrebljeni za osiguranje njemačkih linija snabdijevanja. S vojne tačke gledišta je trenutna saradnja sa četnicima zadovoljavajuća.“

<ref>[http://znaci.net/00002/T314_564/349_696.htm NAW, T-314, Roll 564,000692]</ref>|Izvještaj komandanta „Jedinice Konrad“ o četnicima u sjevernoj Dalmaciji (11. mart 1944.)}}