Dinarska četnička divizija – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
uvod |
m →Povest |
||
Red 27:
Početkom 1942. godine donesena odluka o svrstavanju pukova u Diviziju. Momčilo Đujić 6. februara, 1942. piše da njegov puk ulazi u sastav Dinarske divizije, a Pajo Popović nekoliko dana ranije javlja da tek predstoji formiranje divizije. Divizija je formirana tek krajem februara, ili narednih mjeseci.<ref name="Pop izdaje">[http://www.znaci.net/00001/15.pdf Jovo Popović, Marko Lolić, Branko Latas: Pop izdaje, Stvarnost, Zagreb, 1988.]</ref> »Elaborat Dinarske divizije« smatra diviziju faktorom ostvarenja »jedne Velike Srbije, koja bi obuhvatila: Srbiju, Vojvodinu, Bosnu, Hercegovinu, Crnu Goru, Dalmaciju do Šibenika i Liku«, a »pošto se završi stvaranje ovakve jedne srpske jedinice, tek onda može biti reči o nekim saveznim državama, ili državnim savezima«. Izričito je rečeno da u »srpskoj jedinici ima isključivo živeti pravoslavno stanovništvo«.<ref name="Pop izdaje"/> Od 1942. je Dinarska divizija formalno dio [[JVuO|Jugoslovenske vojske u otadžbini]].
Jedinici Dinarske divizije su učetsvovale u [[četvrta neprijateljska ofanziva|četvrtoj neprijateljskoj ofanzivi]] protiv partizana, iako mnoštvo naroda nije bilo tome naklonjeno:
{{citat|»Situacija u ovim krajevima mnogo je teža i mnogo kritičnija nego što smo mogli da pretpostavimo iz izveštaja koji su nam bili stavljeni na raspoloženje. Ona je nastala, uglavnom, zbog toga što kod ovdašnjeg naroda nije dovoljno razvijena nacionalna svest te su komunističke ideje naišle na plodno zemljište. Dosta veliki broj ljudi ovde nije načisto ko će pobediti: četnici ili komunisti i zbog toga pokušavaju, na sve moguće načine, da budu u dobrim odnosima i sa jednima i sa drugima. Ta kolebljivost koja se opaža na svakom koraku, stvorila je veliku pometnju i u redovima ovdašnjih četnika tako da čovek nije siguran da neka jedinica, u toku borbe, ne prede na protivnu stranu. Prema podacima koje sam ovde dobio već je oko 1.500 ljudi prebeglo na stranu komunista, tek što su primili puške.«<ref>Zb. NOR, XIV/2, 61.</ref>|Izveštaj [[Petar Baćović|Petra Baćovića]] Draži Mihailoviću o situaciji u Kninskoj Krajini uoči ofanzive}}
Jedinici Dinarske četničke divizije su nakon [[kapitulacija Italije u Jugoslaviji|kapitulacije Italije]] nastavile suradnju s [[nacistička Njemačka|nacističkom Njemačkom]]. Isprva je obavještajno odjeljenje 15.brdskog korpusa 11. oktobra 1943. ocenilo da Đujićeva grupa nije „pouzdana“, jer je dokazano da Đujić stoji u vezi sa Dragoljubom Mihailovićem, te samo vremenski i prostorno ograničeni sporazumi dolaze u obzir.<ref>NAW, T-314, Roll 566, 000330: Uputstvo obavještajnog odjeljenja 15.brdskog korpusa 114. lovačkoj diviziji o saradnji sa četnicima u njenoj zoni odgovornosti (11. oktobar 1943.).</ref> Nasuprot njima, obavještajno odjeljenje 114. lovačke divizije je ocenilo da „sigurna obavještenja i dokumenti nedvojbeno ukazuju da se Đujić u dosadašnjoj borbi protiv komunizma pokazao kao pouzdan“ i da se „sabotaže i prepadi na njemačke trupe dosad nisu događali.“<ref>NAW, T-314, Roll 566, 000788-9: Odgovor obavještajnog odjeljenja 114. lovačke divizije na telegram 15. brdskog korpusa u kojem se Đujić optužuje za prepade na njemačke trupe i u kojem se traži Đujićevo hapšenje (4. oktobar 1943.).</ref> Uprkos početnim nedoumicama, Đujićeva "Dinarska divizija" je ubrzo postala sastavni deo zaštite namačke pozadine i krila, kako se navodi u izveštaju [[15. brdski armijski korpus (Nemačka)|15. korpusa]] komandi [[Druga oklopna armija (Nemačka)|2. oklopne armije Vermahta]]:
| |||