Patrijarh srpski Gavrilo (Dožić) – razlika između verzija

{{main|Srpska pravoslavna crkva u Drugom svetskom ratu}}

[[Datoteka:Patrijarh Gavrilo zarobljen.jpg|thumb|Patrijarh u nemačkom zarobljenišvu.]]

 

Početkom bombardovanja Beograda, [[6. april]]a [[1941]], Patrijarh se prvo sklonio u [[manastir Rakovica|manastir Rakovicu]], a iste noći između 6. i 7. aprila otputovao u [[manastir Žiča|manastir Žiču]] (jer je prevladalo mišljenje da treba da sledi Kraljevsku Vladu) a odatle u [[manastir Ostrog]] gde su ga nemačke vojne vlasti uhapsile [[25. april]]a 1941. godine. <ref>"Izveštaj Svetog Arhijerejskog Sinoda Svetom Arhijerejskom Saboru o radu od 1941. do 1947. godine", str. 34.</ref> Na Ostrogu je uhapšen kao „''glavni ratni zločinac, krivac i huškač za ulazak Jugoslavije u rat protivu sila Osovine''“.<ref name="Džomić">[http://www.mitropolija.co.me/istbibl/dzomic-patrijarh_dozic_l.html Velibor V. Džomić, Mučeništvo Srpskog Patrijarha Gavrila Dožića]</ref> Iz Ostroga su ga doveli u [[Beograd]], gde je jedno vreme bio zatvoren u zatvoru Okružnog suda. Potom su ga premestili u manastir Rakovicu, a zatim u manastir Vojlovicu, gde je zajedno sa [[Nikolaj Velimirović|episkopom žičkim Nikolajem]] bio zatočen. Za vreme svog zatočeništva u Vojlovici dvojica srpskih crkvenih velikodostojnika odolevala su pritiscima da sarađuju s Nemcima. Oni su uporno odbijali da potpišu javni proglas protiv [[Tito|Tita]] i [[partizani|partizana]], kao i da učestvuju u stvaranju pro-nacističke vlade nacionalnog spasa.<ref name="Byford"/>