Prima della rivoluzione – razlika između verzija

'''''Prima della revoluzione''''' ({{jez-sh|Prije revolucije}} <ref>Naslov je referenca na izreku francuskog državnika Talleyranda prema kojoj "onaj tko nije živio u 18. vijeku prije (Francuske) Revolucije ne zna slast života, niti može zamisliti koliko život može biti sretan".</ref>) je [[Italija |italijanski]] crno-bijeli igrani film snimljen 1964. godine u režiji [[Bernardo Bertolucci|Bernarda Bertoluccija]] koji je predstavljao njegov cjelovečernji debi.

Film je inspiriran znamenitim [[Stendahl|Stendahlovim]] romanom ''[[Parmski kartuzijanski samostan]]'', čija se radnja događa u Bertoluccijevoj rodnoj [[Parma|Parmi]]. Bertolluci je iz njega "posudio" mjesto radnje i imena glavnih likova, ali je radnju premjestio u moderno doba. Protagonist, koga tumači [[Francesco Barilli]], je Fabrizio, 22-godišnji student koji se osjeća rastrgnut između svog [[buržoazija|buržoaskog]] porijekla koje mu omogućava lagodan život i sigurnu budućnost s jedne, te buntovničke prirode i revolucionarnih ideala zbog koji se priključio [[Italijanska komunistička partija|Komunističkoj partiji]] sa druge strane. Radnja prikazuje kako te dileme privremeno rješava dolazak deset godina starije rođake (čiji lik tumači [[Adriana Asti]]), sa kojom će započeti ljubavnu vezu.

''Prima della revoluzione'', koja je premijerno prikazan na [[Kanski filmski festival 1964.|Kanskom festivalu]], izazvao je veliku pažnju, s obzirom da je Bertolucci tada imao tek 22 godine, ali i zbog korištenja tehnika i stila francuskog [[Francuski novi val|Novog vala]], koji su u italijanskoj kinematografiji tog doba bili rijetkost. U samoj Italiji je film dočekan prilično hladno, ali je zato hvaljen kod stranih kritičara. Danas se često navodi kako je Bertolucci u filmu izuzetno vješto prenio sve veći generacijski jaz u tadašnjem italijanskom društvu, odnosno osjećaj da predstoje burne društvene promjene koje će eksplodirati u [[Protesti 1968.|šezedesetosmaškom buntu]].