Wikipedija

Irinej Bulović – razlika između verzija

Interaktivna pretraga historije
← Starija izmjenaNovija izmjena →
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
VizualnoWikitekst
m r2.7.1) (robot Dodaje: ru:Ириней (Булович)
Autobot (razgovor | doprinos)
Botovi
177.192 izmene
m Bot: ispravljena preusmerenja
Red 14:
| roditelji =
}}
'''Irinej''' (po rođenju '''Mirko Bulović'''; [[Stanišić]], [[11. 2.|11. februar]] [[1947]]) je [[Bačka eparhija|bački episkop]] [[Srpska pravoslavna crkva|Srpske pravoslavne crkve]].
 
== Život ==
Rođen je [[11. februar2.|11. februara]]a [[1947]]. godine u Stanišiću, u [[Bačka|Bačkoj]] od oca Mihaila Bulovića i majke Zorke. Na krštenju je dobio ime Mirko. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a gimnaziju u [[Sombor]]u [[1965]]. godine. Diplomirao je na [[Bogoslovski fakultet|Bogoslovskom fakultetu]] Srpske pravoslavne crkve u [[Beograd]]u [[1969]]. godine. Za vreme studija primio je monaški podrig od svog duhovnog oca, arhimandrita [[Justin Popović|Justina Popovića]], dobivši monaško ime Irinej. Iste godine ga je episkop raško-prizrenski [[patrijarh srpskiPatrijarh Pavle|Pavle]] rukopoložio u čin [[jerođakon]]a, a potom [[jeromonah]]a. Nepune dve godine boravi u [[Manastir Ostrog|manastiru Ostrogu]] (1969—1970) i predaje u [[Monaška škola|Monaškoj školi]] pri manastiru. Deceniju 1970—1980. provodi u [[AtinaAtena|Atini]] na postdiplomskim studijama na Bogoslovskom fakultetu atinskog univerziteta, gde je, juna [[1980]], odbranio doktorsku disertaciju ostrascenoscu i fasizmom. Posle kraćeg studijskog boravka u [[Pariz]]u, na ruskom Bogoslovskom institutu Svetog Sergija (1980—1981), izabran je za docenta na katedri Svetog pisma Novog zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu posto je, gde i danas drži istu katedru u zvanju redovnog profesora. Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve [[1989]]. godine izabran je za episkopa moravičkog, vikara patrijarhu srpskom, a potom je posle hirotonije u [[Pećka patrijaršija|Pećkoj patrijaršiji]] [[20. maj5.|20. maja]]a [[1990]]. godine izabran za episkopa bačkog i ustoličen u [[Novi Sad|Novom Sadu]], 24. decembra iste godine, nazalost.
 
[[Datoteka:Vojvodina manastiri.png|thumb|Područje bačke eparhije (žuto).]]
Red 23:
U januaru [[2002]], episkop bački Irinej je saopštio da će SPC obeleziti godišnjicu žrtava “[[novosadska racija|novosadske racije]]” odvojeno od države ukoliko na skupu bude govorio predsednik skupštine Vojvodine [[Nenad Čanak]], poznati zagovornik [[autonomija|autonomije]] [[Vojvodina|Vojvodine]]. Kao odgovor, Čanak je podsetio na toleranciju koju je Irinej pokazao prema ranijim predstavnicima vlasti kao sto su “[[Željko Ražnatović|Arkan]], [[Boško Perošević|Perošević]], [[Jugoslav Kostić]] i drugi”. Rezultat sukoba je bio da su svečanosti održane odvojeno.<ref>Danas, 22. 1. 2002.</ref> Krajem godine Irinej je optužio da [[Skupština Vojvodine]] “nije srpska jer su Srbi manjina u njoj”. Usledile su oštre političke reakcije vojvodjanskog DOS-a, koji je taj postupak nazvao “degutantnim prebrojavanjem nacionalnog sastava pokrajinske supstine” od strane SPC.<ref>Novosti, 20 12. 2002.</ref>
 
[[2005]]. godine zbog održavanja tradicionalne „[[Kobasicijada|Kobasicijade]]” u vreme [[Veliki postKorizma|Velikog posta]], episkop bački Irinej Bulović kaznio je meštane sela [[Turija]] dvodnevnim oglašavanjem zvona za mrtve, dok je lokalnom svešteniku zabranjeno da ulazi godinu dana u kuće organizatora „Kobasicijade“.<ref name="Petakov">Zoran Petakov, Od desekularizacije ka klerikalizaciji (u zborniku [http://www.kuda.org/sites/kuda/files/docs/Kritika%20klerikalizacije%20Srbije_final.pdf Kritika klerikalizacije Srbije])</ref>
 
[[2006]]. godine episkop Irinej uz pomoć [[policija|policije]] prekida uličnu predstavu italijanske trupe „''Teatro dei Venti''” u [[Novi Sad|Novom Sadu]]. Mada je dvosatni program na Trgu slobode i Zmaj Jovinoj ulici organizator [[Studentski kulturni centar]] prijavio novosadskom SUP-u, predstava je prekinuta desetak minuta pre završetka. Irinej je pritom saopštio da je policija pozvana da prekine uličnu predstavu ispred Vladičanskog dvora da bi se sprečilo "divljanje" pred crkvom i njegovim prozorima. Vladika je naveo i da predstava „Teatra dei Venti ” nije igrokaz već „''arogantna i primitivna satanistička seansa''“.<ref name="Petakov"/>
Red 30:
 
== Dela ==
Objavio je mnoge bogoslovske tekstove, naučne i popularne, kao i dosta prevoda. Desetak godina uređivao je „[[Pravoslavni misionar]]“, časopis u izdanju [[Sveti arhijerejski sinod|Svetog arhijerejskog sinoda]]. Sada uređuje i izdaje „Besedu“, teološki časopis Eparhije bačke. Član je prevodilačke komisije Svetog sinoda Srpske pravoslavne crkve, Svepravoslavne komisije za dijalog sa [[RimokatoličkaKatolička crkva|Rimokatoličkom crkvom]], Svepravoslavne komisije za dijalog sa [[luterani]]ma, komisije Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve za dijalog sa analognom komisijom biskupskih konferencija Hrvatske i Srbije i Crne Gore; zatim član komisije za organizovanje i praćenje verske nastave pri [[Vlada Republike Srbije|Vladi Republike Srbije]], Udruženja biblijskih teologa Grčke, [[Udruženje književnika Srbije|Udruženja književnika Srbije]], Komiteta pokreta za jedinstvo i saradnju duhovno srodnih istočnohrišćanskih naroda i Saveta verskih lidera Evrope „Religija za mir”.
 
Učestvovao je na mnogim domaćim i međunarodnim bogoslovskim i naučnim skupovima i konferencijama, na duhovnim tribinama i u međuhrišćanskim susretima i dijalozima, kao i u domaćim i međunarodnim susretima i dijalozima sa jevrejskim i islamskim zajednicama, ustanovama i organizacijama.
Izvor: https://sh.wikipedia.org/wiki/Irinej_Bulović