Staroruski jezik – razlika između verzija

Istočnim Slovenima je u HX veku zajedno sa pismenošću i knjigama sa slovenskog juga došao i staroslovenski, odnosno crkvenoslovenski jezik. Kao jezik bogosluženja i duhovne literature, a Istočnim Slovenima strukturno dosta blizak jezik, crkvenoslovenski je brzo bio prihvaćen kao književni jezik, da bi zatim tokom vekova bio rusifikovan, odnosno u mnogim elementima ugrađen u staroruski književni jezik, a kasnije i u savremeni ruski književni jezik. Posredstvom crkvenoslovenskog jezika na Rusiju je od HX veka, kao vek ranije na slovenski jug, počela da zrači izuzetno i oblicima i sadržajima bogata vizantijska kultura, odnosno mediteranska kultura. Zahvaljujući toj činjenici najveći deo Slovenstva, pre svega onaj koji je preko crkvenoslovenskog jezika bio u tešnjem dodiru sa Vizantijom, imao je početkom drugog milenijuma naše ere neposrednu vezu sa kulturnim središtem Evrope i mogao je da razvija sopstvenu kulturu sa jakim osloncem na bogatstvo vizantijskog duhovnog nasleđa, čak i onda kada vizantijske države, pet vekova kasnije, više ne bude.