Giuseppe Amico – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
struktura |
|||
Red 28:
Na prostor bivše Jugoslavije je poslan posle završetka [[Aprilski rat|aprilskog rata]], odnosno u julu 1941. godine, kada je dobio komandu nad divizijom Marche sa sedištem u [[Dubrovnik]]u, koji je u to vreme formalno pripadao novouspostavljenoj [[NDH]]. Tamo je pokušao zaustaviti [[Ustaše|ustaške]] progone [[Jevreji|Jevreja]], zbog čega je stekao neprijateljstvo kako vlasti NDH, tako i svojih [[Treći rajh|nemačkih]] saveznika.
Početkom [[1943]]. godine, kao italijanski zapovednik, učestvovao je u [[Bitka na Neretvi|borbama na Neretvi]] protiv [[partizan]]a. Kao nadležan za pomoćne italijanske jedinice [[MVAC]], [[21. februar]]a general Đuzepe Amiko je izdao naređenje o opštem četničkom napadu na partizane:
{{citiranje|Odredio sam dan 23 februar kao početak ofanzivne akcije koja će se izvoditi s obje strane doline Neretve i to: sa grupom od 1500 M.V.A.C. i jednim bataljonom pješadije istočno; i sa oko 1800 M.V.A.C., prvim ešelonima Crnogoraca i pokretnom grupom »Scotti« od tri bataljona, zapadno od rijeke.<ref>Zbornik NOR 4/10, dok. 256</ref>|Dnevni izvještaj Komande italijanskog Šestog armijskog korpusa od 21 februara 1943 god. o borbama protiv jedinica NOV u Hercegovini}}
Posle [[kapitulacija Italije|kapitulacije Italije]] u septembru [[1943]]. godine je pokušao zaustaviti nemačku okupaciju Dubrovnika. Prilikom pregovora sa predstavnicima [[7. SS divizija|7. SS divizije Prinz Eugen]] je na prevaru zarobljen 9. septembra, te strijeljan<ref>[http://www.vojska.net/eng/biography/a/amico/giuseppe/ Giuseppe Amico]</ref> četiri dana kasnije.
| |||