|
| |
|
| |
Manastir Studenica (ćirilica: Манастир Студеница) je manastir Srpske crkve koji se nalazi 39 km jugozapadno od Kraljeva, u središnjoj Srbiji. On je jedan od najvećih i najbogatijih srpskih pravoslavnih manastira.
Stefan Nemanja, osnivač srednjovjekovne srpske države, osnovao je ovaj manastir 1190. godine. Zidovi manastira uokviruju dvije mramorne crkve: Bogorodičina crkva i Kraljeva crkva. Manastir je najpoznatiji jer posjeduje kolekciju fresaka bizantskog stila iz 13. i 14. vijeka.
Manastir Studenica je 1986. upisan na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi.
Manastir Studenica, posvećen Bogorodici, je izvorna crkva svih kasnijih srpskih bogomolja. Njena izgradnja je trajala dugo, prva faza je dovršena u proljeće 1196., kada je Stefan Nemanja napustio prijestolje i smjestio se u novoosnovanom manastiru. Kada se uputio za Hilandar, njegov sin i nasljednik Stefan Nemanjić je preuzeo brigu za Studenicu. Nemanja je umro u Hilandaru 1199. godine i njegov treći sin Sava, nakon savjetovanja s braćom Stefanom i Vukanom, je prebacio njegove ostatke u Studenicu. Pod pokroviteljstvom Sv. Save, Studenica je postala političko, kulturno, ali i duhovno središte srednjovjekovne Srbije. Između ostalog, sv. Sava je sastavio i "Studenički tipikon", knjigu pravila u kojima opisuje život svog oca, sv. Simeona (Nemanja), čime opisuje dokaze duhovnog i monaškog života svog doba.
Studenica je uživala kontinuiranu pažnju od svih članova dinastije Nemanjića. Kralj Stefan Radoslav je 1235. godine crkvi dodao prekrasan narteks. Kralj Stefan Uroš II Milutin je izgradio krasnu malu crkvu posvećenu svetima Joakimu i Ani.
Nakon pada posljednje srednjovjekovne srpske države 1459. godine, Turci često napadaju samostan. Prva značajna restauracija izvršena je 1569. godine, kada su freske u Crkvi Djevice Marije preslikane. U ranom 17. stoljeću manatir su poharali potres i požar u kojima su zauvijek nestali većina povijesnih dokumenata i značajan dio umjetničke baštine.
Dalje...
|
|
|
|
| |
|
|
- Da se zapadni deo nizije srednjeg Podunavlja nazivao u staro doba Panonija.
- Da je reka Sava duga 940 kilometara i da je samim tim druga reka po dužini u jugoistočnoj Evropi.
- Da je zapadna kapija Beograda, koju je projektovao Mihajlo Mitrović, visoka čak 115 metara, što je čini drugim najvišim neboderom u Beogradu.
- Da najstariji pisani tragovi o današnjem imenu grada Zemuna datiraju čak iz XII veka.
|
|
|
|
|
| |
|
| |
Knez Miloš Obrenović (18. mart 1780 - 26. septembar 1860) vladao je Srbijom od 1815 – 1839. i od 1858 – 1860. godine. Bio je veliki državnik i diplomata. Jedan je od najzaslužnijih za dobar politički status Srbije u Evropi.
Miloševo prezime je bilo Teodorović. Prezime Obrenović preuzeo je 1810. godine, posle smrti svog brata po majci Milana. Pretpostavlja se da je to uradio jer je Milan, kao istaknuti vojvoda, imao veliki ugled u narodu. Uz njega je Miloš prošao kroz gotovo sve veće bitke u Prvom srpskom ustanku. Zbog pokazane hrabrosti, Karađorđe mu je poverio Užičku nahiju na upravu i odbranu.
Posle propasti ustanka, Miloš je bio jedini od istaknutijih vojvoda koji je ostao u Srbiji. Dobio je amnestiju od Turaka i postao oborknez Rudničke, a zatim Požeške i Kragujevačke nahije.
Godine 1815, 23. aprila Miloš je stao na čelo Drugog srpskog ustanka. Učestvovao je u najvažnijim bitkama i lično vodio pregovore sa Turcima. Tako je 25. oktobra 1815. godine sklopio usmeni dogovor sa Ali-pašom o mešovitoj srpsko-turskoj upravi u Beogradskom pašaluku. Dogovor je regulisan posebnim fermanom, kojim je Srbija i zvanično dobila nekoliko značajnih povlastica.
Dalje...
|
|
|
|
| |
|
|
- Golubački Grad, Viminacijum, Cer, Romulijana, Rtanj, Milena Pavlović-Barili, Goran Marković, Babin zub, Midžor, Beograđanka, Zvečanski grad, Smederevska tvrđava, Beli dvor, Istorijski muzej Srbije, Botanička bašta Jevremovac, Sićevačka klisura, Reprezentacija Srbije u hokeju na ledu, Saša Pavlović
|
|
|
Ostali portali