Piteå
Piteå je lučki grad od 12,810 stanovnika[1] na sjeveroistoku Švedske, on je i administrativni centar Općine Piteå od 40,892 stanovnika.[1]
Piteå
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 65°20′N 21°30′E / 65.333°N 21.500°E | |
| Država |  Švedska
|
| pokrajina | Norrbotten |
| grofovija | Norrbotten |
| Općina | Piteå |
| Površina | |
| - Urbano područje | 24.74 km² |
| - Područje utjecaja | 3,111.79 km² |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Urbano područje | 22,913[1] |
| - Urbana gustoća | 926.2 stan. / km²[1] |
| - Područje utjecaja | 40,892[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 13.1 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Službene stranice www.piteå | |
| Karta | |
  Piteå | |
Geografske karakteristike uredi
Piteå leži na ušću rijeke Pite u Botnijski zaljev u Grofoviji Norrbotten, udaljena oko pedesetak km južno od administrativnog centra grofovije - Luleje.
Piteå ima Subarktičku klimu, po Köppenovoj klasifikaciji klime tip - Dfc.
Najtopliji su ljetni mjeseci jun, jul i august, kad se temperature kreću između 17 - 30 °C. Najhladniji su decembar, januar i februar, sa temperaturama od −22 do −10 °C .
Historija uredi
Piteå je povelju o statusa grada dobila od kralja Gustava Adolfa II - 1621.[2] Cilj osnivanja tog Grad je osnovan sa ciljem da unaprijedi trgovinu između novodoseljenog švedskog stanovništva i lokalnih Laponaca i na taj način učvrsti vlast monarha na sjeveru.[2]
Stara Piteå nalazila se na lokaciji - Öjebyn, oko parohijske crkve, to je nekih 5 km od današnjeg centra.[2]
Nakon velikog požara 1666. grad je preseljen 1668. na bolju lokaciju zbog luke na otočić - Häggholmen. Rani razvoj Piteje stimuliralo je iskapanje srebra na lokalitetu - Nasafjäll u periodu 1634. - 1659.[2]
Stanovnici Piteje teško su patili za masovne gladi 1697. - 1698., a i za Velikog sjevernog rata, za ruskih napada 1716. i 1721. Zahvaljujući dobroj ekonomskoj klimi, grad se brzo oporavio - pa se broj njegovih stanovnika - 1805. popeo na 900.[2]
Tako da je sredinom 19. vijeka - Piteå bila jedan od administrativnih centara gornjeg Norrlanda, a između 1810. - 1856. bila je i prijestolnica Grofovije Norrbotten.[2]
Nakon toga sve do 1950. usporio se rast grada, naročito u usporedbi s drugim gradovima u sjevernog Norrlanda.
Piteå ima relativno malo industrijskih pogona, ali ih zato ima puno u neposrednoj okolici, naročito drvoprerađivačke industrije.[2]
