Perebi (starogrčki: Περραιβοί ili Περαιβοί) bili su starogrčko pleme koje je nastanjivalo oblast uz severne rubove Tesalije i kontrolisalo prolaze ka Makedoniji.[1] Na severu su se graničili s Makedonijom, na zapadu im je granica bila Pindsko gorje, na jugu reka Penej, a na istoku Penej i planina Osa.[2] Premda je to područje bilo pretežno planinsko i stoga retko naseljeno, njihovi najveći gradovi ― Olooson i Falana ― nalazili su se u plodnim dolinama. Nijedan od ta dva grada ipak nije igrao nikakvu značajniju istoriju u antičkoj historiji. Perebi, koje su još u drevno doba tesalski osvajači potisnuli prema severu, zauzimali su položaj sličan perijecima.[1]

Falana se nalazi zapadno od planine Ose, iznad Pelazgiotide.

U drevno doba Perebi su, prema Homeru, živeli blizu tesalske Dodone i reke Titarosija.[2] Učestvovali su u trojanskom ratu, a borili su se i u bici kod Termopila. Glavni grad im je bio Falana, a najznačajniji grad, tj. polis, bio je Oloosson. Tokom najvećeg dela historije nalazili su se pod dominacijom i kontrolom Tesalije, premda su imali dva glasa u Delfijskoj amfiktioniji i uživali određeni stupanj autonomije kad god bi tesalski savez (koinon) oslabio. Filip II Makedonski oslobodio je Ferebejce tesalske vlasti i podvrgao ih vrhovnoj makedonskoj vlasti, pod kojom su ostali sve do rimskog osvajanja 196. pne.[1] Herodot ih navodi među borcima u sastavu velike Kserksove vojske.[3]

Na jednom novčiću iz oblasti Perebâ prikazan je na jednoj strani čovek kako kroti bika, dok se na drugoj strani nalazi predstava konja.[4]

Reference

uredi

Literatura

uredi